Płowęż
Wygląd
Na mapach: 53°26′37″N 19°13′41″E/53,443611 19,228056
wieś | |
Centrum wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
346[2] |
Strefa numeracyjna |
56 |
Kod pocztowy |
87-330[3] |
Tablice rejestracyjne |
CBR |
SIMC |
0844873 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu brodnickiego | |
Położenie na mapie gminy Jabłonowo Pomorskie | |
53°26′37″N 19°13′41″E/53,443611 19,228056[1] |
Płowęż (niem. Gr. Plowenz) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Jabłonowo Pomorskie.
W latach 1954-1961 wieś była siedzibą gromady Płowęż, po jej zniesieniu w gromadzie Jabłonowo-Zamek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 346 mieszkańców[2]. Jest ósmą co do wielkości miejscowością gminy Jabłonowo Pomorskie.
Na listę zabytków NID wpisany jest kościół parafialny św. Małgorzaty z k. XIII w., 1649, 1817-20, nr rej.: A/394 z 17.10.1929.[4]
Urodzeni w Płowężu
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Abramowski (1862-1932), polsko-niemiecki duchowny ewangelicki, tłumacz, redaktor i wydawca
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102628
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 953 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 9 [dostęp 2016-08-13] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mapa Gr. Plowenz (sektion 2581) (około 1900 r., skala 1:25 000)
- Płowęż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 325 .