Pałubicki V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałubicki V

Pałubicki V (Palbicki, Palbitzki, Suchta-Pałubitzki, Zuchta Palubitzki, Brochwicz II odmienny)kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu srebrnym jeleń skaczący, czerwony. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, czerwone między srebrnymi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb zamieszczony w Nowym Siebmacherze.

Rodzina Pałubickich[edytuj | edytuj kod]

Jest to jedna z dwóch rodzin tego nazwiska, różnych herbów. Druga rodzina używała herbu Sokół.

 Osobny artykuł: Pałubicki.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Pałubicki (Palbicki, Palbitzki) z przydomkiem Suchta (Zuchta, Zychta, Sychta). Rodzinę tę notowano głównie z herbem Brochwicz II i taki herb powinien być jej przypisywany w pierwszym rzędzie. Herb Pałubicki V powstał dość późno, zapewne jako przetworzenie Brochwicza na modłę niemiecką (klejnot w barwach labrów). Herby Pałubickich z innymi przydomkami omówione w haśle Pałubicki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.