
Panteon w Paryżu
| ||
![]() | ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Paryż | |
Architekt | Jacques Germain Soufflot | |
Wysokość całkowita | 83 m | |
Rozpoczęcie budowy | 1758 | |
Ukończenie budowy | 1789 | |
![]() | ||
Strona internetowa |
Panteon (fr. Panthéon) – budowla w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu, wzniesiona pod koniec XVIII wieku jako kościół pod wezwaniem świętej Genowefy. Od 1885 roku pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Król Ludwik XV przysiągł wznieść świątynię ku czci świętej Genowefy, patronki Paryża, w miejscu wczesnochrześcijańskiego kościoła zbudowanego w VI wieku[1] w zamian za przywrócenie zdrowia. Realizacja tego przedsięwzięcia spadła na markiza Marigny, który na architekta wybrał swojego znajomego, Jacques’a Germaina Soufflota. Fundamenty pod tę monumentalną świątynię położono w roku 1758, ale ostateczne ukończenie zostało wykonane przez ucznia Soufflota, Jeana-Baptiste’a Rondeleta w roku 1789.
Od czasów rewolucji jest miejscem spoczynku wielu sławnych Francuzów i Francuzek. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce: marszałka Jeana Lannesa, Saint-Hilaire’a, Woltera, Jana Jakuba Rousseau, Honoré Mirabeau, Alexandra Dumasa, Victora Hugo, Emila Zoli, Jeana Jaurèsa, twórcy pisma dla niewidomych Louisa Braille’a, fizyków Paula Langevina, Pierre'a Curie i Marii Skłodowskiej-Curie, chemika Marcelina Berthelota, generała François Marceau, przywódcy ruchu oporu z czasów II wojny światowej Jeana Moulina. Dwukrotnie próbowano Panteonowi przywrócić funkcję religijną, lecz w roku 1885 ostatecznie przeznaczono go na mauzoleum.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Panteon jest neoklasycystyczną budowlą na planie krzyża greckiego z kopułą centralną i czterema spłaszczonymi kopułami bocznymi oraz z kolumnowym portykiem wejściowym. Uważa się, że jest on wzorowany na Panteonie rzymskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Martina Padberg: Sztuka i Architektura – Paryż. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk Sp. z o.o., 2009, s. 279. ISBN 978-3-7588-903-1.