Panteon w Paryżu

Panteon
	nr rej. PA00088420
Państwo	Francja
Miejscowość	Paryż
Typ budynku	zdesakralizowany kościół
Styl architektoniczny	neoklasycyzm
Architekt	Jacques Germain Soufflot
Wysokość całkowita	83 m
Rozpoczęcie budowy	1758
Ukończenie budowy	1789
	Położenie na mapie Paryża Panteon
	Położenie na mapie Francji Panteon
	Położenie na mapie Île-de-France Panteon
	48°50′46″N 2°20′45″E/48,846111 2,345833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Bryła Panteonu

Panteon (fr. Panthéon) – budowla w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu, wzniesiona pod koniec XVIII wieku jako kościół pod wezwaniem świętej Genowefy. Od 1885 roku pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Król Ludwik XV przysiągł wznieść świątynię ku czci świętej Genowefy, patronki Paryża, w miejscu wczesnochrześcijańskiego kościoła zbudowanego w VI wieku^[1] w zamian za przywrócenie zdrowia. Realizacja tego przedsięwzięcia spadła na markiza Marigny, który na architekta wybrał swojego znajomego, Jacques’a Germaina Soufflota. Fundamenty pod tę monumentalną świątynię położono w roku 1758, ale ostateczne ukończenie zostało wykonane przez ucznia Soufflota, Jeana-Baptiste’a Rondeleta w roku 1789.

Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani w paryskim Panteonie.

Kościół został przekształcony w świecką budowlę przez architekta i masona Antoine Chrysostome'a Quatremère de Quincy^[2]. Od czasów rewolucji francuskiej jest miejscem spoczynku wielu sławnych Francuzów i Francuzek. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce: marszałka Jeana Lannesa, Saint-Hilaire’a, Voltaire’a, Jeana-Jacques’a Rousseau, Honoré Mirabeau, Alexandre’a Dumasa, Victora Hugo, Émile’a Zoli, Jeana Jaurèsa, twórcy pisma dla niewidomych Louisa Braille’a, fizyków Paula Langevina, Pierre’a Curie i Marii Skłodowskiej-Curie, chemika Marcelina Berthelota, generała François Marceau, przywódcy ruchu oporu z czasów II wojny światowej Jeana Moulina, gubernatora Félixa Éboué. Dwukrotnie próbowano Panteonowi przywrócić funkcję religijną, lecz w roku 1885 ostatecznie przeznaczono go na mauzoleum.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Panteon jest neoklasycystyczną budowlą na planie krzyża greckiego z kopułą centralną i czterema spłaszczonymi kopułami bocznymi oraz z kolumnowym portykiem wejściowym. Uważa się, że jest on wzorowany na Panteonie rzymskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Martina Padberg: Sztuka i Architektura – Paryż. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk Sp. z o.o., 2009, s. 279. ISBN 978-3-7588-903-1.
↑ Laurent Kupferman, Emmanuel Pierrat: Le Paris des Francs-Maçons. Paryż: Éditions Cherche Midi, 2013, s. 69. ISBN 978-2-7491-2951-8.

[1] Martina Padberg: Sztuka i Architektura – Paryż. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk Sp. z o.o., 2009, s. 279. ISBN 978-3-7588-903-1.

[2] Laurent Kupferman, Emmanuel Pierrat: Le Paris des Francs-Maçons. Paryż: Éditions Cherche Midi, 2013, s. 69. ISBN 978-2-7491-2951-8.

[1]

[2]