Przejdź do zawartości

Parafia św. Walentego w Konopiskach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Walentego
Ilustracja
Kościół św. Walentego w Konopiskach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Konopiska

Adres

ul. Częstochowska 12
42-274 Konopiska

Data powołania

1866

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

częstochowska

Dekanat

Blachownia

Kościół

Kościół św. Walentego w Konopiskach

Filie

kaplica Podwyższenia Krzyża Świętego w Kopalni

Proboszcz

ks. Eugeniusz Krzyśko

Wezwanie

św. Walentego

Wspomnienie liturgiczne

14 lutego

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Walentego”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Walentego”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Walentego”
Położenie na mapie gminy Konopiska
Mapa konturowa gminy Konopiska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Walentego”
Ziemia50°43′39,9″N 19°00′36,5″E/50,727750 19,010139
Strona internetowa
Kaplica cmentarna z 1879 roku

Parafia Świętego Walentego w Konopiskachparafia rzymskokatolicka w Konopiskach. Należy do dekanatu Blachownia archidiecezji częstochowskiej. Została utworzona w 1866 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1470 właściciel Konopisk, kanonik gnieźnieński i krakowski Jakub Koniecpolski, podarował wieś klasztorowi Paulinów na Jasnej Górze. Od 1679 r. istniała tu filia macierzystej parafii obsługiwana przez dojeżdżających Paulinów. Po rozbiorach Polski Konopiska zostały odebrane klasztorowi i w 1819 r. weszły w skład dóbr rządowych, a parafie oddano w administrację duchowieństwu diecezjalnemu. Do 1866 parafia Konopiska była filią parafii św. Zygmunta w Częstochowie, kiedy biskup kujawsko-kaliski Jan Marszewski erygował na tym terenie nową parafię.

Pierwszy kościół drewniany, zbudowany został w 1615 r. staraniem prowincjała Zakonu Paulinów o. Walentego Grześby-Kowalskiego. Uroczyście poświęcił go biskup Tomasz Oborski 3 listopada 1623 r. W 1765 r. został nieco powiększony.

Środek kościoła zwieńczała mała wieżyczka, kopuła z żelaznym krzyżem i sygnaturką w środku. Kościół miał dwa wejścia: jedno od strony zachodniej przez duże drzwi dubeltowe szalowane, na żelaznych zawiasach z zamkiem francuskim, drugie przez zakrystię, w której znajdowały się dwa małe okna z żelaznymi kratami. W nawie kościoła było sześć okien oszklonych kolorowym szkłem. Jego wnętrze miało 37 łokci długości i 13 szerokości, ołtarzy było pięć. Przy wielkim ołtarzu obok kamiennej mensy wysuniętej nieco na kościół, było wejście do zakrystii. Pozostałe ołtarze miały mensy drewniane. W głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Walentego i św. Wawrzyńca. Cztery boczne ołtarze składały się z obrazów Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, św. Antoniego, św. Tekli i dwustronny św. Anny i św. Izydora Oracza. Naprzeciw ambony, stała drewniana chrzcielnica z miedzianym kociołkiem na wodę chrzcielną. Wnętrze kościoła wyposażono w ławki dla ludu w nawie, a w prezbiterium dla księży. Na chórze muzycznym zbudowanym na drewnianych słupach, ulokowano siedmiogłosowe organy.

Obok kościoła stała dzwonnica zbudowana z bali sosnowych, przez nią wchodziło się do kościoła. W roku 1812 umieszczono w niej dwa dzwony. Przy kościele znajdował się cmentarz i dwie murowane kostnice. Z upływem czasu zwiększała się liczebność ludności wsi obsługiwanych przez miejscowego kapłana. Przykościelny cmentarz stał się zbyt mały, więc na początku XIX wieku, założono w pobliżu drugi.

U progu XX stulecia był jednak bardzo zniszczony i w 1903 r. został rozebrany. Staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego na jego miejscu w latach 1900-08 powstawała obecna murowana świątynia. Była ona wykańczana i wyposażana przez jego następców. Aktu konsekracji dokonał 4 czerwca 1914 r. biskup Stanisław Zdzitowiecki.

Obok kościoła parafialnego na cmentarzu grzebalnym w Konopiskach jest murowana kaplica mszalna z 1879 r., poświęcona w tymże roku, p.w. Świętego Krzyża, a we wsi Kopalnia kaplica pw. Podwyższenia Krzyża św.

Kościół parafialny i cmentarz zostały wpisane do rejestru zabytków.

Po wybuchu II wojny światowej, 10 września 1939 roku, wojsko niemieckie aresztowało ks. Kiełbasińskiego za jego odmowę wydania prześcieradeł stacjonującym w tutejszej szkole żołnierzom Wehrmachtu. W więzieniu na Zawodziu w Częstochowie był bity, uwolniono go 6 listopada.

Zasięg parafii

[edytuj | edytuj kod]

Do parafii należą wierni z miejscowości:

Wydzielone parafie

[edytuj | edytuj kod]

Z parafii wydzielono parafie:

Proboszczowie parafii od 1922 roku

[edytuj | edytuj kod]
imię i nazwisko lata urzędowania
ks. Władysław Kiełbasiński 1922–1955
ks. Stanisław Milewski 1955–1959
ks. Józef Zawadzki 1959–1967
ks. Stanisław Pytlawski 1967–1993
ks. Roman Jan Szecówka 1993–1999
ks. Sławomir Czesław Kaczmarek 1999–2020
ks. Eugeniusz Krzyśko od 2020

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]