Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza
Państwo

 Stany Zjednoczone

Lider

Peter Cooper
James Weaver

Data założenia

1875

Data rozwiązania

1888

Ideologia polityczna

socjalizm demokratyczny

Poglądy gospodarcze

reforma walutowa

Peter Cooper kandydat partii na prezydenta w 1876
James Weaver kandydat partii na prezydenta w 1880
Benjamin Butler kandydat partii na prezydenta w 1884

Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza[1] (ang. Greenback Party) – partia polityczna działająca w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XIX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ruch społeczny greenback zaczął się formować tuż po zakończeniu wojny secesyjnej[2]. Jeszcze w czasie jej trwania, władze federalne, by pomóc wojskom Unii, wyasygnowały ponad 450 milionów dolarów papierowych pieniędzy, które nie miały pokrycia w złocie[2]. Jednocześnie w tym okresie znacząco rozwinął się transport (budowano linie transkontynentalne, bite drogi i kanały), co wpłynęło na wzrost osadnictwa w niezasiedlonych terenach[3]. Gwałtowny rozwój sprzyjał kapitalizmowi, tworzeniu się monopoli i elit finansowych, przeciwko którym protestowali robotnicy, farmerzy, rzemieślnicy i drobni przedsiębiorcy[3]. Żyjące z reguły w małych społecznościach grupy zawodowe, po zakończeniu wojny secesyjnej utworzyły ruch społeczny greenback, czyli zwolenników papierowych pieniędzy[4]. Wyrazili swój sprzeciw, kiedy to fiskalni konserwatyści żądali od rządu wycofania się z pożyczek i zaniechania emisji banknotów[2]. Ich działalność przybrała na sile podczas kryzysu finansowego w 1873 roku, kiedy to zażądali utrzymania papierowych pieniędzy, kosztem droższych, metalowych, z domieszkami złota[4]. Rok później ruch przybrał formę Partii Zwolenników Papierowego Pieniądza, której głównym obszarem poparcia był Środkowy Zachód[2].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Partia (zwana też Greenback Labour Party lub National Independent Party) oficjalnie powstała podczas konwencji założycielskiej w Cleveland w 1875 roku[4]. W tym samym roku Kongres przyjął Resumption Act, który zakładał stopniowe wycofywanie papierowych pieniędzy[4]. Greenback Party postulowała powrót do parytetu złota i krytykowała reformę monetarną gabinetu prezydenta Ulyssesa Granta[4]. Wystawiła także kandydaturę Petera Coopera w wyborach prezydenckich w 1876 roku[4]. Uzyskał on około 81 000 głosów powszechnych[4]. Partia nie odniosła sukcesu z powodu braku charyzmatycznego lidera oraz kłopotów organizacyjnych[5]. W 1877 roku do zwolenników Greenback dołączyli pracownicy kolei, którym groziły masowe zwolnienia[5]. Ponadto zawiązali oni sojusz z Labour Reform[5]. Dzięki temu w wyborach do Izby Reprezentantów w 1878 roku partia wprowadziła 15 przedstawicieli[5]. Dwa lata później odbyła się konwencja, na której pojawili się działacze socjalistyczni, którzy postulowali wprowadzenie 8-godzinnego czasu pracy i zakazu przywożenia pracowników kontraktowych z Chin[6]. Nominację prezydencką uzyskał James Weaver, który w wyborach powszechnych otrzymał około 307 tys. głosów[6]. W połowie lat 80. XIX wieku poparcie dla greenbacks znacznie spadło, a sama partia zaczęła się rozpadać[6]. Większość działaczy zaczęła sprzyjać idei nieograniczonego parytetu srebra[2] i zaczęli przechodzić do formującej się Partii Populistycznej[6].

Wybory prezydenckie Kandydat Głosy powszechne Głosy elektorskie
1876 Peter Cooper 75 973[7] 0
1880 James Weaver 305 997[8] 0
1884 Benjamin Butler 175 096[9] 0
Wybory do Izby Reprezentantów Liczba mandatów[10]
1878 13
1880 10
1882 2
1884 1
1886 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ M. Jones: Historia USA. s. 409.
  2. ↑ a b c d e Greenback movement, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-03-07] (ang.).
  3. ↑ a b I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 122.
  4. ↑ a b c d e f g I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 123.
  5. ↑ a b c d I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 125.
  6. ↑ a b c d I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 126.
  7. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  8. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  9. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-06]. (ang.).
  10. ↑ Party Divisions of the House of Representatives. United States House of Representatives. [dostęp 2018-02-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Partia_Zwolenników_Papierowego_Pieniądza&oldid=69277120”