Przejdź do zawartości

Paulina Szalitówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulina Szalitówna
ilustracja
Imię i nazwisko

Paula Szalit

Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1886
Drohobycz

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

1920
Kulparków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, kompozytorka

Paula Szalit, też Paulina Szalitówna (ur. 5 listopada 1886 w Drohobyczu[a], zm. 1920 w Kulparkowie[1][2]) – polska pianistka i kompozytorka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była bratanicą kompozytora Henryka Szalita. Uczyła się muzyki u stryja w Konserwatorium Lwowskim, a następnie u Eugena d’Alberta w Bawarii. Od 1897 studiowała w Wiedniu pod kierunkiem Roberta Fischofa, Heinricha Schenkera, Józefa Hofmanna i Teodora Leszetyckiego[1][2][3].

Uważana była za cudowne dziecko budzące podziw swoją muzykalnością. Koncertowała w 1898 w Petersburgu i Moskwie. W 1903 r. występowała w Berlinie. Wtedy też przyjechała do Warszawy. W 1904 koncertowała we Lwowie i Krakowie[1][2].

Około 1907 uczyła gry na fortepianie w Lwowskim Instytucie Muzycznym Anny Niementowskiej[2]. Ostatni koncert dała w 1913 wraz ze skrzypkiem Pawłem Kochańskim[1][2][3].

Komponowała utwory na fortepian: kaprysy, mazurki i preludia[3].

Zmarła w 1920 w Zakładzie dla Chorych Umysłowo na Kulparkowie[1][2][3].

  1. Maja Trochimczyk podaje, że Szalit urodziła się w 1887 w Brodach[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Błaszczyk 2014 ↓, s. 239.
  2. a b c d e f Szalit Paulina. Wirtualny Sztetl. [dostęp 2019-01-13].
  3. a b c d e Maja Trochimczyk: A Romantic Century in Polish Music. Los Angeles: Moonrise Press, 2009, s. 17. ISBN 978-0-9819693-3-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leon Tadeusz Błaszczyk: Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX I XX wieku. Słownik biograficzny. Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 239. ISBN 978-83-939735-1-4. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]