Pavel Ondrus
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca |
| Narodowość |
słowacka |
| Alma Mater |
Pavel Ondrus (ur. 19 maja 1919 w Pitvaros, zm. 8 marca 1980 w Budapeszcie[1]) – słowacki językoznawca, dialektolog. Zajmował się badaniami gwar słowackich, socjolektów oraz słowackiego języka standardowego[1].
Studiował słowacystykę i filozofię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie (1940–1945). W 1952 r. uzyskał tytuł akademicki doktora filozofii (PhDr.), a w 1959 r. mianowano go docentem. W 1960 r. został kandydatem nauk (CSc.), a w 1972 r. – doktorem nauk (DrSc.). W 1975 r. otrzymał profesurę[1].
W latach 1939–1941 był zatrudniony w Ministerstwie Szkolnictwa i Oświaty Narodowej w Bratysławie. W okresie 1944–1949 pracował jako profesor szkoły średniej. W 1949 r. został zatrudniony na Wydziale Filozoficznym Uniwersytecie Komeńskiego, gdzie w latach 1977–1980 był przewodniczącym katedry. W roku akademickim 1974/1975 wykładał język słowacki na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa[1].
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Stredoslovenské nárečia v Maďarskej ľudovej republike (Bratysława, 1956)
- Prehľad slovenskej dialektológie (Bratysława, 1961)
- Morfológia spisovnej slovenčiny (Bratysława, 1964)
- Výskum slovnej zásoby slovenských nárečí (Bratysława, 1966)
- Číslovky v súčasnej spisovnej slovenčine (Bratysława, 1969)
- Vetný rozbor v príkladoch (Bratysława, 1971)
- Slovenská lexikológia II (Bratysława, 1972)
- Kapitoly zo slovenskej morfológie (Bratysława, 1978)
- Dejiny slovenského jazyka a dialektológia (Bratysława, 1979)
- Súčasný slovenský spisovný jazyk. Lexikológia (Bratysława, 1980)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 305, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).