Przejdź do zawartości

Paweł Althamer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Althamer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1967
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Ważne dzieła

Bródno 2000, Guma

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Film, Zachęta, Warszawa
Łódź i skafander, Zachęta, Warszawa
Burłacy, 2012

Paweł Althamer (ur. 12 maja 1967 w Warszawie) – polski rzeźbiarz, performer, twórca instalacji i filmów wideo, pochodzenia żydowskiego.

Działalność artystyczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1988–1993 studiował na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego pracą dyplomową pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego była rzeźba pod tytułem Autoportret.

Początkowo zajmował się rzeźbieniem figur za pomocą prostych technik oraz niekonwencjonalnych materiałów, następnie posługiwał się metalową siatką i ubierał swe rzeźby w starą odzież. Kolejnym etapem jego twórczości było poświęcenie się problemowi samotności, izolacji oraz wyobcowaniu. Wzorując się na statkach kosmicznych budował kapsuły, przyrządy, skafandry, których celem było oderwanie się od rzeczywistości.

W połowie lat 90. poświęcił się sprawom społecznym głównie umiejscowieniu sztuki, twórczości w otaczającym nas świecie. Na stałe współpracuje z Fundacją Galerii Foksal.

W 2009 był inicjatorem powstania Parku Rzeźby na Bródnie[1].

Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in. CRP w Orońsku[2] i Zachęty[3].

Od 2022 zasiada w jury konkursu rzeźbiarskiego Baltic Horizons[4]. W tym samym roku tygodnik "Polityka" uznał jego Wspólną sprawę (2009-2016) za jedno z dziesięciu najważniejszych dzieł sztuki ostatniego trzydziestolecia[5].

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1990: Woda, czas, przestrzeń, performance
  • 1991: Kardynał
  • 1991: Magowie i mistycy, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (zbiorowa)
  • 1993: Un vollkommen, Museum Bochum
  • 1994: Bajka
  • 1994–1995:Gerinations 8, European Biennial for Young Artists, Academy St. Joost, Breda 1984; Galeria Zachęta, Warszawa 1995 (zbiorowa)
  • 1995: Antyciała, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (wystawa zbiorowa)
  • 1995: Oikos, Bydgoszcz (akcja uliczna) (wystawa zbiorowa)
  • 1997: Documenta X, Kassel (wystawa zbiorowa)
  • 1999: Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko; Galeria Zachęta, Warszawa (wystawa zbiorowa)
  • 2000: Manifesta 3, The European Biennial of Contemporary Art, Lublana (wystawa zbiorowa)
  • 2000: Bródno
  • 2001: Domek na drzewie, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa (wystawa indywidualna)
  • 200]: Pawel and Vincent, Bonnefantenmuseum, Maastricht (wystawa indywidualna)
  • 2005: Paweł Althamer zachęca, Galeria Zachęta, Warszawa (wystawa indywidualna)
  • 2007: Black Market, Neugerriemschneider, Berlin (wystawa indywidualna)
  • 2007: Skulptur Projekte 07, Műnster
  • 2008: Double Agent, Institute of Contemporary Arts, Londyn (wystawa zbiorowa)
  • 2009: Wspólna Sprawa[6], Performance, Warszawa → Bruksela → Warszawa
  • 2011: Almech, Muzeum Guggenheima w Berlinie, Berlin
  • 2014: Neighbours, New Museum na Manhattanie, Nowy Jork[7]

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Park Rzeźby na Bródnie [galeria] [online], Culture.pl [dostęp 2022-01-28] (pol.).
  2. Paweł Althamer | Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [online], rzezba-oronsko.pl [dostęp 2022-03-26].
  3. Huncwot.com, Paweł Althamer - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2022-03-26] (pol.).
  4. Baltic Horizons - Konkurs [online], Baltic Horizons [dostęp 2022-09-23] (pol.).
  5. Piotr Sarzyński, Dzieła zebrane, „Niezbędnik Inteligenta” (1), 2022, s. 74.
  6. Paweł Althamer, Wspólna sprawa, 2009. Open Art Projects. [dostęp 2011-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-21)].
  7. Duże zainteresowanie nowojorską wystawą Pawła Althamera. Polska Agencja Prasowa, Wirtualna Polska. [dostęp 2014-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-15)].
  8. M.P. z 2015 r. poz. 851.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]