Paweł Zworski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| docent doktor nauk technicznych | |
| Specjalność: maszyny i urządzenia hydrauliczne, pompy, transport hydrauliczny | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Paweł Zworski (ur. 20 kwietnia 1929 w Augustowie, zm. 11 lipca 2017 we Wrocławiu) – polski inżynier specjalność maszyny i urządzenia hydrauliczne, pompy, transport hydrauliczny. Nauczyciel akademicki. Członek Komitetu Badań Morza PAN, kierownik zespołu do spraw odwadniania kopalń LGOM. Inicjator i kierownik budowy Laboratorium Pomp i Transportu Hydraulicznego Politechniki Wrocławskiej[1]. Sybirak.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo spędził w Augustowie, gdzie zastała go wojna. Razem z rodziną, w wieku 12 lat, został zesłany do Kazachstanu, gdzie spędził 6 lat. Po powrocie do Polski, w 1951 ukończył szkołę średnią w Jeleniej Górze, po czym rozpoczął studia na Politechnice Wrocławskiej (w latach 1951–1956), z którą związał swoją dalszą karierę zawodową. Zajęcia dydaktyczne na uczelni rozpoczął w 1955. Pracę doktorską obronił w 1965, zaś w 1972 został powołany na stanowisko docenta[2]. Był autorem lub współautorem 15 patentów i 3 wzorów użytkowych.
Poza pracą naukowo-dydaktyczną udzielał się także społecznie w organizacjach zajmujących się dokumentacją polskiej martyrologii na wschodzie i pomocą Polakom na wschodzie[3]. Był członkiem Rady Naukowej Zarządu Głównego Związku Sybiraków, członkiem Rady Naukowej Ośrodka Badań Wschodnich Uniwersytetu Wrocławskiego, wiceprezesem Stowarzyszenia Straż Mogił Polskich Na Wschodzie, członkiem Zarządu Stowarzyszenia Wspólnota Polska Oddział Dolnośląski.
Pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Złota Odznaka Budowniczego Legnicko-Głogowskiego Zagłębia Miedziowego
- Odznaka Honorowa Sybiraka
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Jego żoną była Irena Lipska-Zworska, córkami zaś artystki: Agata Zworska-Story i Barbara Zworska-Raziuk[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia Zakładu
- ↑ Krótka biografia
- ↑ Małgorzata Garbacz, Podróż w życie artystki i inżyniera. Symbioza pomp z ceramiką, „Kalendarz Wrocławski 1996”, Wrocław 1996, s. 298-305; Maria Sotnicka, Jubileuszowy numer „Zesłańca", kwartalnika Rady Naukowej Zarządu Głównego Związku Sybiraków, „Wrocławskie Studia Wschodnie”, Tom 9, Wrocław 2005
- ↑ Paweł Zworski, Wrocław, 15.07.2017 – nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-11].
- ↑ Zworska-Raziuk Barbara
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dr inż. Paweł Zworski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-08-11].
- Biogram
- Absolwenci Politechniki Wrocławskiej
- Członkowie Komitetu Badań Morza PAN
- Członkowie Związku Sybiraków
- Ludzie urodzeni w Augustowie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Złotą Odznaką ZNP
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Pochowani na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu
- Polscy inżynierowie mechanicy
- Polscy zesłańcy do Kazachstanu
- Wykładowcy Politechniki Wrocławskiej
- Urodzeni w 1929
- Zmarli w 2017
- Odznaczeni Odznaką Honorową Sybiraka