Pazurogon jedwabisty
| ||
| Onychogalea unguifera[1] | ||
| (Gould, 1840) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | ssaki niższe | |
| Nadrząd | torbacze | |
| Rząd | dwuprzodozębowce | |
| Rodzina | kangurowate | |
| Podrodzina | kangury | |
| Rodzaj | pazurogon | |
| Gatunek | pazurogon jedwabisty | |
| Synonimy | ||
|
O. annulicauda De Vis, 1884[2] | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Pazurogon jedwabisty[4][5], kangur pręgowany[5] (Onychogalea unguifera) – gatunek torbacza z rodziny kangurowatych[2].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała – 65 cm, długość ogona – 60 cm, masa 4,5-9 kg. Gęsta, żółtobrązowa sierść, ciemniejszy pas wzdłuż grzbietu. Pazurogon jedwabisty, podobnie jak inne gatunki tego rodzaju, ma na końcu ogona rogowy pazur o nieznanej funkcji, któremu zawdzięcza swą nazwę.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Od północnej części Australii Zachodniej do północno-wschodniego Queenslandu. Nie występuje w rejonach o wysokich opadach, jak Ziemia Arnhema czy Kimberley.
Środowisko życia[edytuj | edytuj kod]
Na północy zamieszkuje lekko zadrzewione obszary zalewowe, na południu – otwarte lasy porośnięte trawą, zakrzewiony teren sawannowy oraz obszary trawiaste porośnięte pojedynczymi drzewami. Lubi sąsiedztwo cieków wodnych.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej aktywny o wschodzie i zachodzie słońca. Roślinożerca. Żyje pojedynczo, jedynie podczas żerowania tworzy grupy liczące do czterech osobników. Podobnie jak inne pazurogony wygrzebuje przednimi łapami płaskie doły pod drzewami, w których spędza dzień. Spłoszony ucieka szybkimi skokami lub ukrywa się w dziuplastych pniach drzew.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Onychogalea unguifera, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Onychogalea unguifera. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 lutego 2014]
- ↑ Onychogalea unguifera. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
- Onychogalea unguifera [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2008-12-24] (ang.).
