Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłowej
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia |
1909 |
Patron |
Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłowej – polska szkoła z siedzibą w Kamionce Strumiłowej w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie w okresie zaboru austriackiego postanowieniem cesarza Franciszka Józefa II z 19 sierpnia 1909 zostało powołane C. K. Gimnazjum w Kamionce Strumiłowej z językiem wykładowym polskim[1][2]. Szkoła została umieszczona w budynku gminnym[1]. Budowę nowego obiektu uniemożliwił wybuch I wojny światowej[1].
Podczas wojny polsko-ukraińskiej gimnazjum zostało tymczasowo przekształcone w ukraińskie[3]. Po wkroczeniu do Kamionki wojsk polskich 19 maja 1919 gimnazjum odzyskało polski charakter[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze II Rzeczypospolitej nadały Gimnazjum patronat „Kornela Ujejskiego”[2]. W latach 20. szkoła mieściła się w dwóch najmowanym budynkach: gminnym i drugim będącym własnością Anieli Mariczowej[4][2]. W 1926 klasy gimnazjum I–III stanowiły podbudowę, klasy IV–V i VIII był prowadzone w typie humanistycznym, a klasa VII w typie matematyczno-przyrodniczym[2]. W tym czasie w gimnazjum prowadzono osiem klas w 11 oddziałach, w których uczyło się 323 uczniów płci męskiej oraz 79 uczennic[2].
W latach 30. szkoła działała pod nazwą „Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłowej”[5]. Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłowej” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłowej” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter koedukacyjny, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym łączonym z przyrodniczym[6].
Dyrektorzy
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Szarga (kierownik od 1909, dyrektor od 14 VI 1910 do 1915)[1][2]
- Henryk Krzyżanowski (kierownik od 23 IX 1915 do 1918)[1][2][7]
- Stanisław Szarga (od IX 1918)[3]
- Eugeniusz Baczyński (ukr., 1918/1919)[3]
- Paweł Vogel (kierownik, od VI 1919 do lata 1919)[3][2]
- Mieczysław Kalityński (kierownik, od 1919 do 1920)[3][2]
- Tadeusz Kaniowski (mianowany 1 XI 1919[8], dyrektor od 4 III 1920, urlopowany w związku objęciem mandatu Senatora RP od 4 I 1923)[1][3][2]
- Mieczysław Kalityński (kierownik od 1923)[2]
- Czesław Frankiewicz (dyrektor od 28 I 1933)[9][10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Mieczysław Kalityński: Dzieje C. K. Gimnazyum w Kamionce Strumiłowej w latach 1909–1917. W: Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Kamionce Strumiłłowej za rok szkolny 1916/17. Lwów: 1917, s. 3-7.
- ↑ a b c d e f g h i j k Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 169.
- ↑ a b c d e f g Gimnazjum Kamioneckie w wielkich latach w wielkich latach odrodzenia państwa Polskiego (1918–1920). W: Sprawozdanie Dyrekcji Gimnazjum Państwowego im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłłowej za rok szkolny 1920/21. Kamionka Strumiłłowa: 1921, s. 3-5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Gimnazjum Państwowego im. Kornela Ujejskiego w Kamionce Strumiłłowej za rok szkolny 1920/21. Kamionka Strumiłłowa: 1921, s. 10-11.
- ↑ Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 529.
- ↑ Państwowe licea i gimnazja w Okręgu Szkolnym Lwowskim. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 6, s. 261, 30 czerwca 1938.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Tłumaczu za rok szkolny 1926/27. Tłumacz: 1927, s. 6.
- ↑ Jan Reiter: Kaniowski Tadeusz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XI. Wrocław – Warszawa – Kraków : Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1964–1965, s. 608–609.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 3, s. 69, 1933.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 3, s. 69, 25 marca 1933.