Język petjo
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
kreolski na bazie niderlandzkiego | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pey | ||
| IETF | pey | ||
| Glottolog | petj1238 | ||
| Ethnologue | pey | ||
| BPS | 0083 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język petjo (peco’, pecok, petjoh)[1] – język kontaktowy powstały na bazie języka niderlandzkiego, używany przez tzw. Indów, Mulatów niderlandzko-indonezyjskich w dawnych Holenderskich Indiach Wschodnich. Bywa uważany za język kreolski (na bazie niderlandzkiego)[1], choć potencjalnie daje się rozpatrywać jako język mieszany[2]. Wykazuje wpływy lokalnych języków Jawy (jawajskiego i betawi)[1]. Jego użytkownicy żyją dzisiaj w Holandii i Indonezji. Nie jest wzajemnie zrozumiały z javindo.
Słownictwo petjo wywodzi się głównie z malajskiego i niderlandzkiego[1][3]. Jego morfologia ma mieszane pochodzenie niderlandzko-malajskie, z kolei składnia wyraźnie czerpie ze wzorców malajskich. Zasób zaimków osobowych został zapożyczony z języka niderlandzkiego[4].
Znajduje się na skraju wymarcia, przy czym w 2007 r. stwierdzono, że wciąż posługuje się nim niewielka grupa osób[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Petjo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Slomanson 2024 ↓, s. 240.
- ↑ a b Wurm 2007 ↓, s. 531.
- ↑ Slomanson 2024 ↓, s. 243.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Peter Slomanson, Malayo-Polynesian contact languages in Southeast Asia and the creole controversy, [w:] K. Alexander Adelaar, Antoinette Schapper (red.), The Oxford Guide to the Malayo-Polynesian Languages of Southeast Asia, Oxford: Oxford University Press, 2024, s. 237–250, DOI: 10.1093/oso/9780198807353.003.0018, ISBN 978-0-19-880735-3, ISBN 978-0-19-253426-2, OCLC 1449546728 (ang.).
- Stephen A. Wurm, Australasia and the Pacific, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-2036-4565-9, ISBN 978-0-7007-1197-0, OCLC 47983733 (ang.).