Petko Stajnow (kompozytor)

Petko Stajnow
Петко Стайнов
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1896 ; Kazanłyk
Pochodzenie	bułgarskie
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1977 ; Sofia
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Petko Stajnow, bułg. Петко Стайнов (ur. 1 grudnia 1896 w Kazanłyku, zm. 27 czerwca 1977 w Sofii^[1]^[2]) – bułgarski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 5 lat niemal całkowicie stracił wzrok, uczył się gry na fortepianie ze słuchu^[2]. Studiował w konserwatorium w Dreźnie u Alexandra Wolfa (kompozycja) i Ernsta Müncha (fortepian)^[1]. Po powrocie do Bułgarii osiadł w Sofii, gdzie w latach 1927–1941 wykładał w Instytucie dla Niewidomych^[2]. Od 1932 do 1944 roku kierował założonym przez siebie Związkiem Kompozytorów Bułgarskich^[1]. W latach 1941–1944 dyrygował orkiestrą opery narodowej w Sofii^[1]^[2]. Od 1948 roku kierował Instytutem Muzyki przy Bułgarskiej Akademii Nauk^[1]^[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Tańce trackie (1926)
poemat symfoniczny Legenda (1926)
suita Prikazka (1930)
uwertura Bałkan (1936)
poemat symfoniczny Tracja (1939)
2 symfonie (I 1945, II 1948)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 833. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3445. ISBN 0-02-865530-3.

[chodkowski-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 833. ISBN 978-83-01-13410-5.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3445. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]