Przejdź do zawartości

Petyr Michtarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petyr Michtarski
Петър Михтарски
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1966
Błagojewgrad

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

brak klubu

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1989 Pirin Błagojewgrad
1989–1991 Lewski Sofia
1991–1992 FC Porto
1992–1993 FC Famalicão
1993–1994 Pirin Błagojewgrad
1994–1995 CSKA Sofia
1995–1996 RCD Mallorca
1996–1997 VfL Wolfsburg
1998–2000 Pirin Błagojewgrad
2000–2001 Lewski Sofia
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–1995  Bułgaria 8 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001 Lewski Sofia, asystent
? Wichren Sandanski, asystent
2002 Pirin Błagojewgrad
2003–2004 Belasica Petricz
2006–2007 Pirin 1922 Błagojewgrad
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Petyr Sotirow Michtarski (ur. 15 lipca 1966 roku w Błagojewgradzie), bułgarski piłkarz grający na pozycji napastnika, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczynał w barwach Pirinu Błagojewgrad, z którym w rozgrywkach 1983–1984 awansował do ekstraklasy. Mimo dobrego występu w pierwszym sezonie (5. miejsce i awans do Pucharu UEFA), w kolejnych klub walczył o utrzymanie w lidze. W ciągu siedmiu lat spędzonych w barwach Pirinu, Michtarski strzelił siedemdziesiąt goli[1] i w dużej mierze dzięki wysokiej skuteczności w 1989 otrzymał ofertę przejścia do Lewskiego Sofia. Do Pirinu w ciągu swojej piłkarskiej kariery powracał jeszcze trzykrotnie: był świadkiem awansu tego klubu do finału Pucharu Bułgarii 1999, ale także spadku do II ligi w sezonie 1999–2000.

W latach 90. zmieniał kluby średnio raz na sezon. Wywalczył wszystkie najważniejsze trofea krajowe: Puchar Bułgarii i mistrzostwo kraju z Lewskim oraz koronę króla strzelców w barwach CSKA.

Ponadto był zawodnikiem klubów portugalskich: FC Porto, gdzie stworzył duet napastników ze swoim rodakiem Emiłem Kostadinowem, i trzecioligowego FC Famalicão; hiszpańskiego RCD Mallorca oraz niemieckiego VfL Wolfsburg, z którym w sezonie 19961997 awansował do Bundesligi. Piłkarską karierę zakończył w 2001 roku, zaraz po wywalczeniu mistrzostwa Bułgarii z Lewskim Sofia.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1989 roku, w meczu eliminacji do Mundialu 1990 z Danią (0:2). Po czteroletniej przerwie powrócił do niej w 1994 roku na etapie przygotowań do Mundialu 1994. Na mistrzostwa, na których Bułgarzy doszli do półfinału, pojechał jako rezerwowy; wystąpił tylko w końcówce spotkania 1/8 finału z Meksykiem.

Mimo udanych występów w klubach, w kadrze przegrywał rywalizację z innymi przedstawicielami swojego pokolenia: Christo Stoiczkowem, Emiłem Kostadinowem, Krasimirem Bałykowem i Jordanem Leczkowem.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku rozpoczął pracę szkoleniową w sztabie trenerskim Lewskiego Sofia. Następnie był asystentem w Wichrenie Sandanski oraz samodzielnie prowadził Pirin Błagojewgrad (2002), Belasicę Petricz (20032004) oraz Pirin 1922 Błagojewgrad (20062007), którego nie zdołał utrzymać w ekstraklasie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]