Pictura: An Adventure in Art

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pictura: An Adventure in Art
Ilustracja
Gatunek

dokumentalny

Rok produkcji

1951

Data premiery

21 grudnia 1951

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

80 minut lub 82 minuty

Reżyseria

E.A. Dupont
Luciano Emmer
Lauro Venturi
Robert Hessen
Olga Lipska
Alain Resnais
Marc Sorkin

Scenariusz

Frederick Kohner
Gaston Diehl
Richard Nickson
George Davis

Główne role

Vincent Price
Gregory Peck
Harry Marble
Lilli Palmer
Martin Gabel
Henry Fonda

Muzyka

Darius Milhaud
Guy Bernard
Roman Vlad
Lan Adomian

Zdjęcia

Ernest Haller

Montaż

Chester Schaeffer
Reine Dorian
Robert S. Robinson
Marc Sorkin

Produkcja

Leonid Kipnis
Herman Starr
Sergio Amidei
Pierre Braunberger

Dystrybucja

The Pictura Company

Pictura: An Adventure in Art (tytuł alt. Pictura) – amerykański film dokumentalny z 1951, składający się z sześciu podzielonych segmentów, które zostały wyreżyserowane przez siedmiu różnych filmowców. W roli narratorów wystąpili hollywoodzcy aktorzy: Vincent Price, Gregory Peck, Harry Marble, Lilli Palmer, Martin Gabel i Henry Fonda.

W 1952 Alain Resnais, reżyser jednego z segmentów (nr. 5), otrzymał specjalną nagrodę podczas 9. gali wręczenia Złotych Globów[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Vincent Price, narrator segmentu nr. 1 i przewodnik grupy studentów

Na terenie amerykańskiego uniwersytetu aktor i kolekcjoner sztuki Vincent Price przewodzi grupie studentów, chcąc ich wprowadzić w „niesamowitą i ciekawą podróż do świata sztuki” na przykładzie sześciu znanych artystów od XV wieku po współczesność. Kiedy studenci patrzą na XV-wieczny obraz Ogród rozkoszy ziemskich autorstwa niderlandzkiego artysty Hieronima Boscha, Price opisuje dzieło malarza, czytając fragmenty z Księgi Rodzaju, które dotyczą wydalenia Adama i Ewy z Edenu po zerwaniu przez kobietę zakazanego owocu. W następnej kolejności amerykański aktor zapoznaje studentów z twórczością XV-wiecznego włoskiego malarza, jednego z mistrzów szkoły weneckiej – Vittore Carpaccio. Narracja ekranowa aktora Gregory’ego Pecka bada historię jednego z obrazów wchodzących w skład serii dużych malowideł ściennych na płótnie o nazwie Legenda o świętej Urszuli[2].

Kolejnym punktem dyskusji w filmie jest zwrócenie uwagi Price’a na XVIII wiek, kiedy to sztuka bardziej skupiała się na codziennym życiu człowieka. Zapoznaje on studentów z twórczością hiszpańskiego malarza Francisco Goi. Przy akompaniamencie wirtuoza gitary Andrésa Segovi, narrator Harry Marble opowiada o umiejętnościach matadora podczas walki byków, a publiczność ogląda obraz Goi zainspirowany okupacją Madrytu przez wojska Napoleona w 1808. Następnym tematem dyskusji Price’a jest francuski malarz Henri de Toulouse-Lautrec. Narracja ekranowa aktorki Lilli Palmer opisuje zainteresowanie Lautreca spokojną stroną paryskiego nocnego życia w latach 90. XIX wieku, związanego z portretami ludzi z klasy robotniczej, w których delikatnie przedstawia się zarówno morderczą pracę, jak i beztroską naturę klasy robotniczej[2].

W przedostatnim segmencie Price przedstawia sylwetkę Paula Gauguina, francuskiego malarza i ówczesnego mieszkańca Paryża, którego dzieła spotkały się z ostrą krytyką. Korzystając z fragmentów dzienników oraz listów autorstwa Gauguina, narrator Martin Gabel opisuje nędzę malarza wśród francuskiej publiczności i jego ostatnią przeprowadzkę na Tahiti, gdzie stworzył portrety rodzimych kobiet, które w późniejszych latach uczyniły go sławnym. Ostatnim punktem dyskusji jest postać amerykańskiego malarza Granta Wooda, samouka ze stanu Iowa. Narracja ekranowa w wykonaniu aktora Henry’ego Fondy omawia historie kilku najsłynniejszych obrazów artysty, w tym John B. Turner, Pioneer, portret przedsiębiorcy z środkowego zachodu; Woman with Plants, studium jego matki; oraz najbardziej rozpoznawalny w jego dorobku American Gothic (1930), w którym siostra i dentysta Wooda byli modelami dla hodowców kukurydzy[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3]:

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Realizacja[edytuj | edytuj kod]

Przed rozpoczęciem procesu produkcji filmu, skonsultowano się z sześćdziesięcioma uznanymi ekspertami w dziedzinie sztuki. Producenci pokryli koszty transportu dzieł sztuki, aby móc je sfotografować specjalnie na potrzeby filmu. Fragmenty Pictura: An Adventure in Art realizowano w muzeach na terenie Francji, Hiszpanii, Włoch i Stanów Zjednoczonych[2]. Sekwencję oszacowania klas poszczególnych dzieł sztuki nagrano na kampusie UCLA w zachodniej dzielnicy Los AngelesWestwood[2]. Okres zdjęciowy zakończył się pod koniec października 1951[2].

Gregory Peck – narrator segmentu nr. 2
Lilli Palmer – narrator segmentu nr. 4
Henry Fonda – narrator segmentu nr. 6

Lista segmentów[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2]:

Segment 1: The Lost Paradise autorstwa Hieronima Boscha (ok. 1450–1516)

Segment 2: Legenda o świętej Urszuli autorstwa Vittore Carpaccio (ok. 1465–1526)

  • Reżyser: Luciano Emmer
  • Współproducent: Sergio Amidei
  • Specjalne zdjęcia i efekty: Mario Bava
  • Scenariusz: Richard Nickson
  • Muzyka: Roman Vlad w wykonaniu Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia
  • Narrator: Gregory Peck

Segment 3: Francisco Goya (1746–1828)

  • Producent: Luciano Emmer
  • Reżyser: Lauro Venturi
  • Scenariusz: Harry Marble
  • Muzyka: Isaac Albéniz; akompaniament: Andrés Segovia (gitara)
  • Narrator: Harry Marble

Segment 4: Henri de Toulouse-Lautrec (1863–1901)

  • Reżyserzy: Robert Hessens, Olga Lipska
  • Producent: Pierre Braunberger
  • Scenariusz: Herman Starr
  • Muzyka: Guy Bernard
  • Narrator: Lilli Palmer

Segment 5: Paul Gauguin (1848–1903)

Segment 6: Grant Wood (1892–1942)

  • Reżyser: Marc Sorkin
  • Producent: Leonid Kipnis
  • Badania: Jules Schwerin
  • Operator: John Lewis
  • Muzyka: Lan Adomian
  • Narrator: Henry Fonda

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Premiera kinowa i recenzje[edytuj | edytuj kod]

Według artykułu zamieszczonego na łamach „Los Angeles Timesa” z dnia 16 grudnia 1951, głównym sponsorem premiery filmu, która miała miejsce w Esquire Theatre w Los Angeles 21 grudnia 1951, było miejscowe Los Angeles County Museum of Art[2]. 8 lutego 1952 Pictura: An Adventure in Art zadebiutowała w kinach w San Francisco, a 7 kwietnia w Nowym Jorku[2].

Jak zauważył jeden z dziennikarzy „The New York Timesa”, ponieważ film dokumentalny Pictura: An Adventure in Art nagrano w czerni i bieli, brakowało „estetycznego wykończenia” niezbędnego do oglądania kolorowych obrazów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pictura: Golden Globes. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-26)]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j AFI Catalog: Pictura: An Adventure in Art. Amerykański Instytut Filmowy. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-26)]. (ang.).
  3. Pictura – Adventure in Art (1952) – Overview. Turner Classic Movies. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-04)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]