Szczyt Ismaila Samaniego
38°55′N 72°01′E/38,916667 72,016667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | ?↗, ?↗, ?↗ |
| Pasmo | |
| Wysokość |
7495 m n.p.m. |
| Wybitność |
3402 m |
| Pierwsze wejście | |
| • zimowe |
4 lutego 1986 |
Położenie na mapie Tadżykistanu  | |
Położenie na mapie Azji  | |
| 38°55′N 72°01′E/38,916667 72,016667
| |
Szczyt Ismaila Samaniego (tadż. Қуллаи Исмоили Сомонӣ, kullai Ismoili Somoni, ros. пик имени Исмаила Самани, pik imieni Ismaiła Samani) – najwyższa góra Tadżykistanu i Pamiru, nazwana na cześć Ismaila Samaniego, założyciela dynastii Samanidów. W czasach, gdy Tadżykistan był częścią ZSRR, szczyt ten był najwyższym w całym Związku Radzieckim.
Pierwszego wejścia na szczyt dokonał radziecki wspinacz Jewgienij Abałakow w 1933 r. Wtedy to szczytowi nadano nazwę Szczyt Stalina (na cześć Józefa Stalina). W wyniku destalinizacji, dokonanej przez Nikitę Chruszczowa w 1962, nazwę góry zmieniono na Szczyt Komunizmu, a w 1998 na jego obecną nazwę. Pierwszą kobietą, która stanęła na szczycie, była w 1968 r. radziecka wspinaczka Ludmiła Agranowskaja[1]. W 1972 r., podczas trwania międzynarodowej "alpiniady", szczyt zdobyła grupa polskich alpinistów pod kierownictwem Stanisława Kulińskiego[2].
Zimą po raz pierwszy i jedyny szczyt został zdobyty 4 lutego 1986 podczas dużej radzieckiej wyprawy, w której udział brało 24 wspinaczy ZSRR (w tym 7 uzbeckich). 4 lutego na szczycie stanęli: W. Balibierdin, W. Szopin i Ju. Razumow (wszyscy z Leningradu), M. Turkiewicz (Donieck), A. Moskalcow (Charków), G. Wasilenko (Symferopol), Ju. Janowicz (Duszanbe). Pozostali zdobyli szczyt 7 lutego. Podczas zejścia dwie osoby poniosły śmierć, wiele osób miało odmrożone stopy[3][4].
Zdobycie szczytu jest wymagane dla uzyskania rosyjskiego wyróżnienia alpinistycznego – Śnieżnej Pantery.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ b. aut.. Pierwsza kobieta na Szczycie Komunizmu (7495 m). „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. 39 (77), s. 240, 1971. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.
- ↑ b. aut.. Pik Komunizmu (7495 m) nowymi drogami. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. 41 (79), s. 245, 1973. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.
- ↑ Игорь Степанов: 39 Первопрохождений на пик Коммунизма. Клуб Mountain.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
- ↑ Elena Laletina: The first winter ascent of 7000er in the USSR, peak Communism (Ismoil Somoni), 7495m, was made in February 1986. russianclimb.com, 2020-01-29. [dostęp 2021-04-24]. (ang.).