Piotr Iłowiecki
 Herb Ostoja | |
| burgrabia poznański chorąży kaliski wicechorąży poznański chorąży poznański | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1502 |
| Ojciec |
Wojciech |
| Matka |
Elżbieta Koleńska |
| Żona |
Elżbieta |
| Dzieci |
Jan |
| Rodzeństwo |
Jan |
Piotr Iłowiecki herbu Ostoja (zm. po 1502) – burgrabia poznański, chorąży kaliski, wicechorąży poznański, chorąży poznański, właściciel miasta Wolsztyna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Przodkowie Iłowieckiego wywodzili się z Iłówca w Wielkopolsce. Jego rodzina była wymieniana przez Bartosza Paprockigo[1] i Kaspra Niesieckiego[2].
Był synem Wojciecha i Elżbiety Koleńskiej. Sprawował liczne funkcje i urzędy. W roku 1475 występował jako burgrabia poznański, w latach 1485-1487 piastował urząd chorążego kaliskiego, następnie był wicechorążym poznańskim w roku 1487 i chorążym poznańskim w latach 1487-1496[3][4].
Piotr Iłowiecki posiadał liczne majątki ziemskie. Po ojcu odziedziczył dobra w Iłówcu Małym i Wielkim oraz w sąsiedniej Pecnie[3]. W latach 1465-1469 wszedł w posiadanie miasta Sarnowa (obecnie dzielnica Rawicza) oraz wsi Sarnówka i Żołędnica. W roku 1473 kupił dobra we wsi Gola (koło Miejskiej Górki). W latach 1474-1777 nabył, m.in. od Łaszczyńskich, dobra w Łaszczynie. W roku 1478 kupił całą wieś Racat (obecnie Racot). W latach 1480-1495 wykupił, z rąk różnych właścicieli, miasto Wolsztyn wraz z wsiami Komorowo i Karpicko. Od 1491 roku był właścicielem wsi Gorzyce koło Wrześni[5].
Zawarł związek małżeński z Elżbietę, z którą miał trójkę dzieci, dwóch synów - Jana i Andrzeja oraz córkę Małgorzatę[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 403.
- ↑ a b Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, s. 4.
- ↑ Urzędnicy wielkopolscy XII-XV wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1985, s. 186.
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, s. 4-5.
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, s. 5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 403.
- Polski Słownik Biograficzny, t. LI, s. 549-550.
- Urzędnicy wielkopolscy XII-XV wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1985, s. 186.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
- Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, s. 1-2 (hasło: Iłowiec Mały), s. 2-6 (hasło: Iłowiec Wielki).