Przejdź do zawartości

Piotr Napierała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Marek Napierała
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1982
Poznań

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia nowożytna XVIII w., historia powszechna nowożytna
Alma Mater

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

18 czerwca 2010
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu
Wyższa Szkoła Handlu i Usług w Poznaniu

Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 w Poznaniu[1]) – polski historyk specjalizujący się w historii XVIII wieku[2], doktor nauk humanistycznych, wykładowca z zakresu bezpieczeństwa narodowego na Wyższej Szkole Handlu i Usług w Poznaniu[3]. Publicysta[4], autor książek, youtuber[5]. Wieloletni członek zarządu i wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Napierała jest absolwentem Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[7]. W 2009 uzyskał grant Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego[8]. W 2010 roku uzyskał stopień doktora w zakresie historii na Wydziale Historycznym UAM, na podstawie pracy „Kraj wolności” i „kraj niewoli” – brytyjska i francuska wizja wolności – XVII–XVIII wiek, pod kierunkiem Waldemara Łazugi[7].

W latach 2013–2020 był wykładowcą na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[8]. W latach 2012–2015 pracował jako adiunkt w Wyższej Szkole Handlu i Usług[8]. W 2016 był adiunktem w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa w Poznaniu[7][8]. Od 2017 roku prowadzi zajęcia z zakresu bezpieczeństwa narodowego[3] na Wyższej Szkole Handlu i Usług[8].

Napierała jest także absolwentem studiów podyplomowych w zakresie przygotowania pedagogicznego na Wydziale Finansów i Bankowości w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu[8].

Był członkiem zarządu głównego Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014–2015. Do 2020 roku był redaktorem portalu Racjonalista.pl[1][6].

Postępowanie habilitacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 2021 roku Rada Naukowa dyscyplin: nauki o polityce i administracji, nauki o komunikacji społecznej i mediach oraz nauki o bezpieczeństwie Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odmówiła mu nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce i administracji. W procesie habilitacyjnym uzyskał trzy pozytywne oceny dorobku i jedną negatywną. Zdaniem komisji omawiana książka Fryderyk II Wielki jako władca liberalny „nie mieści się w dyscyplinie nauki o polityce i administracji”, chociaż „może wypełniać pewną lukę poznawczą”[9].

YouTube

[edytuj | edytuj kod]

Napierała prowadzi na platformie YouTube kanał o tematyce historycznej i stosunków międzynarodowych[10]. Pierwotnie satyryczny, teatralny, z czasem przedstawiający poważne omówienia historyczne, komentarze i recenzje książek[11].

Krytyka i polemika

[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku Tomasz Flasiński w recenzji książki Napierały pt. Chiny i Japonia a Zachód – historia nieporozumień zarzucił Napierale nieprawdziwe stwierdzenia i sprzeczności oraz podpieranie się pracami publicystycznymi, propagandowymi i mało wiarygodnymi[12].

W 2020 roku Rafał Chwedoruk w recenzji książki Napierały pt. Fryderyk II Wielki jako władca liberalny zarzucił autorowi, że ten nie zakorzenił się w dorobku współczesnej nauki ani w źródłach epoki. Zarzuty dotyczyły ignorowania zasobów archiwalnych, deficytu materiałów o charakterze pamiętnikarskim i wspomnieniowym, brak artykułów z czasopism naukowych, braku uporządkowania i refleksji nad stanem badań, braku wykorzystania i omówienia dorobku niemieckiej historiografii, absencji literatury rosyjskojęzycznej[13].

W 2023 roku, w ramach polemiki z poglądami Adama Wielomskiego, Napierała zarzucił mu uprawianie propagandy klerykalnej i prorosyjskiej, a także antyzachodniej, antyliberalnej, a zwłaszcza antyprotestanckiej. Określił Wielomskiego jako „jednego z głównych hamulcowych postępu intelektualnego Polski”[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest wnukiem filozofa Edmunda Harwasa i synem psycholog Barbary Harwas-Napierały[15].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Audiobooki

[edytuj | edytuj kod]

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Renate Bauer (red.), Wolnomyśliciele we Wrocławiu od przedwiośnia ludów do faszyzmu („Freigeister in Breslau vom Vormärz bis zum Faschismus”), Angelika Lenz Verlag Neu-Isenburg 2016. ISBN 978-3-943624-22-9.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Racjonalista.TV – autor – Piotr Napierała. Racjonalista.pl. [dostęp 2019-10-10].
  2. USA i Niemcy. Między liberalizmem a autorytaryzmem znak.com.pl.
  3. a b Studia na kierunku Bezpieczeństwo Narodowe [online], WSHIU [dostęp 2024-07-18] (pol.).
  4. Racjonalista – Lista publikacji autora [online], racjonalista.pl [dostęp 2022-10-27].
  5. dr Piotr Napierała – YouTube [online], youtube.com [dostęp 2023-08-08].
  6. a b Jacek Tabisz: Wybory nowych władz i inne postanowienia Walnego Zjazdu PSR w Poznaniu. Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów, 7 grudnia 2013. [dostęp 2020-10-13].
  7. a b c Dr Piotr Marek Napierała, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-06-29].
  8. a b c d e f Piotr Napierała: Autoreferat. amu.edu.pl, 2019. [dostęp 2020-10-13].
  9. Decyzja Rady naukowej dyscyplin: nauki o polityce i administracji, nauki o komunikacji społecznej i mediach oraz nauki o bezpieczeństwie z dnia 19 kwietnia 2021 roku. bip.amu.edu.pl. [dostęp 2022-10-15].
  10. Piotr Napierała, Napierała: Rosja destabilizuje. Ceny gazu rosną przy każdej inbie (ROZMOWA) [online], BiznesAlert.pl, 20 czerwca 2022 [dostęp 2024-07-27].
  11. Chrystian Ufa, Historyk czy satyryk? Dr. Piotr Napierała oraz jego kontrowersje. „Nie jestem dumny z bycia Polakiem”, „Głos Wielkopolski”, Polska Press, 18 maja 2024 [dostęp 2024-07-27] (pol.).
  12. Tomasz Flasiński. Artykuły recenzyjne i recenzje. Piotr Napierała, Chiny i Japonia a Zachód. Historia nieporozumień, Kraków 2015, Libron, ss. 435. „Dzieje Najnowsze”. Rocznik XLIX, 3, s. 319–331, 2017. 
  13. Chwedoruk R., Recenzja osiągnięcia naukowego oraz dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego doktora Piotra Napierały, Warszawa 2020, s. 3 – 9
  14. Niech żyje HOLANDIA! Precz z propagandą Wielomskiego! dr Piotr Napierała. [dostęp 2023-08-05].
  15. Edmund Harwas (1912-1996) – mój dziadek. blogspot.com, poniedziałek, 23 marca 2021.
  16. "Sir Robert Walpole 1676-1745. Twórca brytyjskiej potęgi", Piotr Napierała, Poznań 2008 : recenzja książki Acta Poloniae Historica, Tom 100 (2009) s. 280
  17. „Paryż i Wersal czasów Voltaire’a i Casanovy” – P. Napierała – recenzja
  18. Chiny i Japonia a Zachód. Historia nieporozumień. libron.pl. [dostęp 2019-09-27].
  19. Katarzyna Chomicz: Piotr Napierała, Chiny i Japonia, Historia nieporozumień, Wydawnictwo Libron, Kraków 2015, 435 stron. „Białostockie Teki Historyczne” 14, 2016. [dostęp 2019-09-28].
  20. Artykuły recenzyjne i recenzje, [w:] Tomasz Flasiński, Piotr Napierała, Chiny i Japonia a Zachód. Historia nieporozumień, „Dzieje Najnowsze”, XLIX (3), Instytut Historii PAN, 2017, s. 319-331, ISSN 0419-8824 [dostęp 2024-07-18] (pol.).
  21. Piotr Marek Napierała – „Żołnierz i filozof. Tadeusz Kościuszko przeciw królom, carom i Kościołom” – recenzja i ocena. Histmag.org. [dostęp 2019-10-10].
  22. Przeciwnik czy sojusznik? Trudne relacje transatlantyckie Piotr Napierała, „USA i Niemcy między liberalizmem a autorytaryzmem”, Kraków 2018, ss. 282; Niemcoznawstwo Tom 27 (2019): 27, 2019, s. 113-115.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]