Przejdź do zawartości

Piotr Starzeński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Starzeński
Herb
Starzeński Hrabia
Rodzina

Starzeńscy herbu Lis

Data urodzenia

1722

Data śmierci

27 czerwca 1797

Ojciec

Krzysztof Starzeński

Matka

Konstancja z Bartochowskich

Żona

Marianna Rogalińska

Dzieci

Ksawery Starzeński
Aleksander

Odznaczenia
Order Orła Białego

Piotr Starzeński herbu Lis (ur. 1722, zm. 27 czerwca 1797) – pułkownik regimentu wojsk koronnych, regimentarz chorągwi hetmana Jana Klemensa Branickiego, od roku 1780 – hrabia austriacki[1] (dyplom na tytuł hrabiego otrzymał 1 grudnia 1780 roku od cesarza Józefa II[2]); właściciel Grabownicy Starzeńskiej, Dylągowej[2].

Pochodził ze starego szlacheckiego rodu Starzeńskich. Jego ojcem był Krzysztof Starzeński (zm. 1737), związany ze Stanisławem Leszczyńskim, a matką – Konstancja z Bartochowskich herbu Rola, dziedziczka Żelisławia. Miał dziewięcioro rodzeństwa; był bratem: Macieja Maurycego, Józefa Nikodema, Łukasza Franciszka Michała i Melchiora[1]. Poślubił Mariannę Rogalińską[1][2], był ojcem Ksawerego, znanego i cenionego ichtiologa[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Zofia Zielińska: Starzeński Józef Nikodem (informacje o rodzeństwie). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XLII/3, zeszyt 174 (2003–2004): Stanisław ks. Mazowiecki – Stawiarski Seweryn. Warszawa-Kraków: Instytut Historii PAN, s. 400. ISBN 83-88909-13-4.
  2. a b c d S. Górzyński: Arystokracja polska w Galicji. Warszawa: 2009.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  1. wizerunek Piotra Starzeńskiego