Piskorzów (powiat oławski)
wieś | |
Krzyż kamienny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
287[2] |
Strefa numeracyjna |
71 |
Kod pocztowy |
55-216[3] |
Tablice rejestracyjne |
DOA |
SIMC |
0874414 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu oławskiego | |
Położenie na mapie gminy Domaniów | |
50°55′39″N 17°08′23″E/50,927500 17,139722[1] |
Piskorzów (niem. Gross Peiskerau[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Domaniów.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa wywodzi się od polskiej nazwy ryby słodkowodnej Piskorza (Misgurnus fossilis). Została ona później zgermanizowana tracąc swoje pierwotne znaczenie.
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej staropolskiej formie Pyscorzow[5][6]. Miejscowość została wymieniona w formie Piscerow w łacińskim dokumencie wydanym w 1349 roku we Wrocławiu przez Bolesława księcia śląskiego[7].
Notowano również nazwy: rok 1244: Alt Piskerow, rok 1250: Alt Peiskerau, rok 1351: Antiquum Piskerow, rok 1435: Grosen Peyskeraw, rok 1750: Gross Peiskerau i rok 1945: Piskorzów.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:
- kościół poewangelicki filialny pw. św. Michała Archanioła, z XV w., przebudowany w stylu klasycystycznym w XVIII w. Wystrój wnętrza klasycystyczny, obecne są empory[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101702
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 943 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rospond S., Słownik nazw geograficznych Polski Północnej i Zachodniej. Polskie Towarzystwo Geograficzne, Wrocław–Warszawa 1951, s. 240, 509.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.
- ↑ Grünhagen 1870 ↓, s. 19.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 133. [dostęp 2012-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Czesław Cetwiński, 1987. Zabytki architektury w województwie wrocławskim. Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.9 Urkunden der Stadt Brieg. Breslau: Josef Max & COMP., 1870.