Podcień

Podcień, podcienie^[1], podsienie^[2] – pomieszczenia w dolnej części budynków, otwarte na zewnątrz, ograniczone słupkami lub filarami wzdłuż lica muru, nieprzekraczające dwóch kondygnacji. Podcienia stosuje się ze względu na przestrzenne ukształtowanie budowli oraz ze względów użytkowych.

Usytuowane wzdłuż jednej, głównej elewacji lub obiegające budynek, czasem zajmujące tylko naroże (w chatach). Przykryte sklepieniem, najczęściej krzyżowym. W kamienicach miejskich stosowane dla usprawnienia ruchu (poszerzenie chodnika), lokowano w nich wejścia do kramów kupieckich. Przypomina krużganek, lecz w odróżnieniu od niego jest równy z licem ściany (krużganek jest formą dostawioną do lica).

Zobacz też

Przypisy

↑ Edward Polański: Wielki słownik ortograficzny. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).
↑ WItold Doroszewski: Słownik języka polskiego. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).

Bibliografia

Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 124. ISBN 83-85001-89-1.

[1] Edward Polański: Wielki słownik ortograficzny. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).

[2] WItold Doroszewski: Słownik języka polskiego. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).

[1]

[2]