Przejdź do zawartości

Podgórski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podgórskipolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym podkowa złota, przeszyta strzałą srebrną.

klejnot - wieża uszkodzona, czerwona, na której dwie płonące pochodnie.

Labry czerwone, podbite złotem.

Powyższa rekonstrukcja herbu pochodzi od Tadeusza Gajla. Wcześniejsi autorzy rekonstruowali jednak herb nieco inaczej. Juliusz Karol Ostrowski dał podkowę i strzałę o barwach nieznanych (mimo że labry zamieścił podbite złotem), oraz strzałę umieścił pod podkową[1]. Józef Szymański natomiast twierdzi, że strzała w herbie jest złota, zaś w klejnocie znajdują się nie pochodnie, a działa[2].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nobilitacja Sebastiana Podgórskiego z 5 listopada 1581[2].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Podgórski.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 453.
  2. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 217. ISBN 83-7181-217-5.