Podkowa III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podkowa III
Ilustracja
Herb Podkowa III
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1790

Podkowa III – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu srebrnym podkowa barkiem do góry srebrna; nad nią gwiazda złota; między ocelami miecz srebrny z rękojeścią złotą. Klejnot: nad hełmem, w koronie pięć piór strusich, przeszytych mieczem, ostrzem w prawo. Labry barwy nieznanej.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1790 Janowi Mokienowi, towarzyszowi kawalerii narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego, potwierdzony 4 stycznia 1792[1]. Ten sam herb otrzymał w 1790 Paweł Grochalski[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Dwa rody herbownych:

Grochalski, Mokien (Mokin).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 270.
  2. Barbara Trelińska: Album armorum nobilium Regni Poloniae XV - XVIII saec. Herby nobilitacji i indygenatów XV-XVIII w.. Lublin: 2001.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4700 herbów szlacheckich 49 tysięcy nazwisk 60 tysięcy rodów. L&L, 2011. ISBN 978-83-60597-68-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]