Postrzeganie pozazmysłowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osoba podczas eksperymentu stymulującego jasnowidzenie(inne języki)

Postrzeganie pozazmysłowe (ESP, ang. extrasensory perception) – rzekoma umiejętność zdobywania informacji poznawczej inaczej niż za pomocą znanych zmysłów, tzn. na przykład wzroku, słuchu, węchu, smaku, dotyku lub propriocepcji (zmysłu orientacji przestrzennej własnego ciała). ESP – postrzeganie pozazmysłowe jest nazwane jako „szósty” zmysł, instynkt lub przeczucie, jest również znana jako intuicja.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Termin ESP oznacza pozyskiwanie informacji za pomocą zmysłu zewnętrznego do podstawowych założeń ograniczających sferę nauki, takie jak te organizmy mogą otrzymywać informacje z przeszłości do teraźniejszości. Termin ESP (extrasensory perception(inne języki)) został przyjęty w Duke University, przez psychologa Joseph Banks Rhine do określenia umiejętności psychicznej, takie jak telepatia, jasnowidzenie i jasnosłyszenia i ich trans-czasowego działania jako prekognicji lub retrokognicji[1]. ESP, implikuje źródła informacji nieznane nauce; po raz pierwszy użyty został przez Fredericka Myersa[2].

Typy postrzegania pozazmysłowego[edytuj | edytuj kod]

Literatura i film[edytuj | edytuj kod]

Zjawisko prekognicji i jego konsekwencje są tematem opowiadania Philipa K. Dicka Raport mniejszości, a także jego filmowej wersji w reżyserii Stevena Spielberga.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Russell Targ, The Reality of ESP, Quest Books, Wheaton Illinois USA, March 27, 2012, page 289, ISBN 978-0-8356-0884-8
  2. The Parapsychological Association: Coined Phrase. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].