Przejdź do zawartości

Poti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poti
ფოთი
Ilustracja
Port w Poti
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Gruzja

Region

Megrelia-Górna Swanetia

Data założenia

VII w. p.n.e.

Powierzchnia

65,8 km²

Populacja
• liczba ludności


41 500
(2023)

Nr kierunkowy

+995 493

Kod pocztowy

4400

Położenie na mapie Megrelii i Górnej Swanetii
Mapa konturowa Megrelii i Górnej Swanetii, w lewym dolnym rogu znajduje się punkt z opisem „Poti”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Poti”
Ziemia42°09′N 41°40′E/42,150000 41,666667
Strona internetowa
Sobór

Poti (gruz. ფოთი, dawniej gr. Fasis) – miasto w Gruzji, w regionie Megrelia-Górna Swanetia.

Położone jest nad Morzem Czarnym, przy ujściu rzeki Rioni, na Nizinie Kolchidzkiej. Obok Batumi, port w Poti jest najważniejszym portem morskim Gruzji.

Na wschód od miasta znajduje się Kolchidzki Park Narodowy.

W Poti znajduje się siedziba gruzińskiej Straży Przybrzeżnej.

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, spożywczy oraz stoczniowy[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W miejscu dzisiejszego miasta, w VII wieku p.n.e. powstała grecka kolonia Fasis, która przerodziła się w miasto. Od swych początków pełniło funkcję ważnego portu nad Morzem Czarnym, gdzie krzyżowały się szlaki handlowe między Europą i Azją. Zawsze było ośrodkiem kosmopolitycznym; grecki historyk Strabon pisał, że „w Fasis są ludzie mówiący 60 językami”. Niegdyś działała tu szkoła retoryki. Miasto było wielokrotnie najeżdżane, m.in. przez Turków. W sierpniu 2008 podczas wojny w Osetii Południowej, Poti zostało zajęte przez rosyjskie wojska. W tym samym roku ustanowiono w mieście wolną strefę ekonomiczną[2].

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poti, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-06].
  2. Wybrzeże i Adżaria. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 227, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]