Povilas Vanagas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Povilas Vanagas
Ilustracja
Margarita Drobiazko i Povilas Vanagas (2006)
Reprezentacja

 Litwa

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1970
Kowno

Wzrost

180 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Margarita Drobiazko

Trener

Jelena Maslennikowa, Igor Szpilband, Rostisław Sinicyn, Jelena Czajkowska, Lilija Vanagiene, Anatolij Petuczow, Betty Callaway, Tatjana Tarasowa, Natalja Dubowa, Natalja Liniczuk

Klub

Sports School Baltu Ainiai

Zakończenie kariery

2006

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

196,18
Mistrzostwa Europy 2006

Taniec obowiązkowy

38,34
Mistrzostwa Europy 2006

Taniec oryginalny

59,60
Mistrzostwa świata 2006

Taniec dowolny

100,89
Mistrzostwa Europy 2006

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Litwa
Mistrzostwa świata
brąz Nicea 2000 pary taneczne
Mistrzostwa Europy
brąz Lyon 2006 pary taneczne
brąz Wiedeń 2000 pary taneczne
Finał Grand Prix
brąz Kitchener 2001 pary taneczne
brąz Tokio 2000 pary taneczne
brąz Lyon 1999 pary taneczne
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Krzyż Kawalerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Medal Ochotników Założycieli Wojska Litewskiego

Povilas Vanagas (ur. 23 lipca 1970 w Kownie) – litewski łyżwiarz figurowy startujący w parach tanecznych z Margaritą Drobiazko. Razem zdobyli pierwsze medale w historii dla Litwy w łyżwiarstwie figurowym. Uczestnik igrzysk olimpijskich (1992, 1994, 1998, 2002, 2006), brązowy medalista mistrzostw świata, mistrzostw Europy i finału Grand Prix oraz trzynastokrotny mistrz Litwy. Zakończył karierę amatorską w 2006 r.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Vanagas posługuje się biegle językiem litewskim, rosyjskim, polskim i angielskim[1]. Jego matka Lilija Vanagiene była trenerką litewskiej reprezentacji narodowej w łyżwiarstwie figurowym[2]. W czerwcu 2000 r. ożenił się ze swoją partnerką sportową Margaritą Drobiazko[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Vanagas rozpoczął jazdę na łyżwach mając 3 lata podczas gdy matka trenowała innych łyżwiarzy[3]. Na początku swojej kariery sportowej był solistą, wygrał sześć tytułów mistrza kraju i startował w zawodach w Związku Radzieckim[1]. Gdy miał 18 lat otrzymał powołanie do armii radzieckiej i został wysłany do Moskwy. Po otrzymaniu szansy wyboru między armią i łyżwiarstwem figurowym poświęcił się sportowi, choć na początku nie chciał wybrać konkurencji par tanecznych[1].

W 1991 r. po przybyciu do Moskwy trenerka Tatjana Tarasowa sparowała Vanagasa z Rosjanką Margaritą Drobiazko. Margarita trenowała wcześniej balet i poświęciła karierę baleriny na rzecz łyżwiarstwa figurowego, zaś Povilas miał duże problemy z tańcem. Margarita uczyła go tańczyć, a niepowodzenia w treningu prowadziły do konfliktów, jednak żaden z nich nie wpłynął negatywnie na ich partnerstwo. Para trenowała w Moskwie, zaś po rozpadzie Związku Radzieckiego obydwoje zdawali sobie sprawę z dużej konkurencji w Rosji dlatego zdecydowali się reprezentować Litwę. Vanagas tak mówił o tej sytuacji: "Na początku było trudno, ponieważ między Rosją a Litwą panowała napięta sytuacja. A ponieważ Rita jest Rosjanką, to powodowało wiele problemów[1]." Obydwoje myśleli, że ich współpraca będzie krótkoterminowa, a Vanagas po wypełnieniu dwuletniej służby wojskowej wróci na Litwę, aby studiować ekonomię[1]. W pierwszym wspólnym sezonie wzięli udział w igrzyskach olimpijskich 1992 w Albertville, gdzie zajęli 16. miejsce. Był to pierwszy start litewskich łyżwiarzy figurowych na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich po 64 latach nieobecności na arenie olimpijskiej. W 1994 r. poprawili swój rezultat olimpijski zajmując 12. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W sezonie 1994/1995 zadebiutowali w zawodach Grand Prix i zajmowali drugie miejsca w Sparkassen Cup on Ice oraz Skate Canada International.

Drobiazko i Vanagas przenieśli się do Kowna na Litwę, gdzie rozpoczęli treningi po okiem trenerki Jeleny Maslennikowej, która była ekspertem zarówno w tańcu na lodzie jak i tańcu towarzyskim[1]. W 1995 r. para rozpoczęła dodatkowe treningi w Anglii z Betty Callaway, aby udoskonalić swoją technikę i poprawić umiejętności w tańcu współczesnym[1]. W tym czasie skupili się także na poprawieniu swojej prezentacji nad czym pracowali z Jayne Torvill i Christopherem Deanem[3]. Utytułowana para brytyjska była pod wrażeniem Drobiazko i Vanagasa dlatego zaproponowali im udział w ich rewii World Tour oraz rozpoczęli regularną współpracę przy choreografiach m.in. w sezonie 1996/1997 - taniec oryginalny "La Cumparsita" i taniec dowolny "Cool Jazz"[1].

Drobiazko i Vanagas podczas finału Grand Prix 2001 w Kitchener.

W trzecim występie olimpijskim na igrzyskach olimpijskich w Nagano zajęli 8. miejsce. Od 1998 r. zaczęli regularnie stawać na podium zawodów Grand Prix. W 1999 r. Drobiazko i Vanagas dzielili swój czas między treningami w Kownie z Maslennikową oraz z Jeleną Czajkowską w Moskwie[3]. W sezonie 1999/2000 zdobyli brązowe medale w finale Grand Prix, mistrzostwach Europy i mistrzostwach świata w Nicei[4]. W kolejnych dwóch sezonach zdobyli dwa kolejne brązowe medale finału Grand Prix i wielokrotnie zajmowali miejsca tuż za podium.

Ich czwarty występ olimpijski na igrzyskach olimpijskich 2002 w Salt Lake City był dla nich dużą szansą na medal zważając na ich utrzymywanie się w ścisłej czołówce światowej. Ostatecznie w kontrowersyjnym konkursie olimpijskim zajęli dopiero 5. miejsce. Wielu kibiców oraz opinia publiczna uważała, że Drobiazko i Vanagas regularnie niedoceniani przez sędziów co nie pozwoliło im m.in. na zdobycie medalu olimpijskiego. Po sezonie olimpijskim zdecydowali się na ogłoszenie zakończenia kariery amatorskiej i kontynuowanie występów w rewiach łyżwiarskich, a także przygotowanie się do pracy jako trenerzy[5].

Po dwóch sezonach przerwy Drobiazko i Vanagas wrócili do kariery amatorskiej wygrywając swój 12 tytuł mistrzów Litwy. Para zdecydowała się na powrót, aby wystąpić na igrzyskach olimpijskich po raz szósty. W sezonie swojego powrotu zdobyli trzynasty tytuł mistrzów Litwy, brązowy medal mistrzostw Europy w Lyonie i czwarte miejsce na mistrzostwach świata. Na igrzyskach olimpijskich 2006 w Turynie zajęli 7. miejsce. Ich występ olimpijski spowodował, że Drobiazko i Vanagas zostali pierwszymi łyżwiarzami figurowymi, którzy wystąpili na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich aż pięciokrotnie[5].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Drobiazko

Zawody 91–92 92–93 93–94 94–95 95–96 96–97 97–98 98–99 99–00 00–01 01–02 04–05 05–06
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie 16 12 8 5 7
Mistrzostwa Świata 17 13 9 12 8 10 8 6 3 5 4 4
Mistrzostwa Europy 15 11 11 11 6 8 6 5 3 4 4 3
GP Finał Grand Prix 4 3 3 3
GP Sparkassen Cup on Ice 2 5 5 2
GP NHK Trophy 6 5 4 2 3 2 2
GP Skate America 2 3
GP Skate Canada International 2 8 4 4 2 1
GP Trophée Lalique 4 3 3 3
Nebelhorn Trophy 2 3 2
Memoriał Karla Schäfera 1
Skate Israel 1 1
Piruetten 5
Uniwersjada 3
Krajowe
Mistrzostwa Litwy 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i J. Barry Mittan: Lithuanian Skaters Finally Achieve Success by J. Barry Mittan. 1995. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-13)]. (ang.).
  2. Barbara Castellaro: Un incontro con Margarita Drobiazko e Povilas Vanagas. 2012-11-14. [dostęp 2018-06-30]. (wł.).
  3. a b c Margarito Drobiazko & Povilas Vanagas Basic Facts. kataniye.com. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-07)]. (ang.).
  4. Rokas M. Tracevskis: Lithuania celebrates its famous figure skating pair. The Baltic Times, 2000-03-09. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  5. a b Lithuanian pair return for one last skate. 2006-02-20. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]