Przecław Leszczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przecław Leszczyński
Herb
Wieniawa
Rodzina

Leszczyńscy herbu Wieniawa

Data urodzenia

1605

Data śmierci

1670

Ojciec

Andrzej Leszczyński

Matka

Zofia Opalińska, c. Jana

Żona

Anna Miełżyńska
Anna Orzelska

Przecław Leszczyński (ur. 15 sierpnia 1605 w Baranowie, zm. 1670) – rotmistrz królewski w 1635 roku, kasztelan nakielski w latach 1642–1644, starosta kcyński w 1643[1] roku, kasztelan śremski w latach 1644–1658, wojewoda dorpacki 1658–1670 roku, starosta wschowski w latach 1666–1669. Dziedzic Śmigla i Rydzyny.

Syn Andrzeja Leszczyńskiego, brat Jana, kanclerza wielkiego koronnego, brat bliźniak (starszy o godzinę) Wacława, prymasa Polski oraz przyrodni brat Rafała, wojewody bełskiego.

Po rychłej śmierci ojca, który był bratem czeskim, wychowany został przez matkę na katolika. W młodości przebywał w Niderlandach, gdzie teoretycznie i praktycznie szkolił się w dziedzinie wojskowości, m.in. walcząc u boku Spinoli. Studiował w Kolegium Jezuitów w Poznaniu, w Padwie w 1624 roku[2]. Dowodził wielkopolskim pospolitym ruszeniem w czasie wojny polsko-szwedzkiej. Kilkakrotnie poseł sejm i deputat na Trybunał Główny Koronny, komisarz królewski, wreszcie senator.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo kcyńskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 152.
  2. Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, R. 119, nr 2 (2012), s. 286.