Przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne
Przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne, PMDD (od ang. premenstrual dysphoric disorder) – forma zespołu napięcia przedmiesiączkowego charakteryzująca się silniejszymi i bardziej uporczywymi objawami.
Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]
Diagnozę można postawić, gdy objawy pojawią się w dwóch kolejnych cyklach miesiączkowych, oraz po wykluczeniu innych zaburzeń psychicznych i somatycznych, które mogą się nasilać w fazie lutealnej cyklu.
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Przyczyna występowania zaburzeń nie jest do końca poznana. Wyniki badań wskazują, że czynnikiem predysponującym do wystąpienia przedmiesiączkowych zaburzeń dysforycznych jest nadwrażliwość na fizjologiczne wahania stężeń hormonów płciowych, czego konsekwencją są zaburzenia neurotransmisji GABA-ergicznej i serotoninergicznej.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
W leczeniu PMDD można stosować:
- leki przeciwdepresyjne o serotoninergicznym mechanizmie działania (selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, wenlafaksynę, klomipraminę)
- doustne środki antykoncepcyjne zawierające drospirenon lub agonisty gonadoliberyny.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Olajossy, Aneta Gerhant. Zespół napięcia przedmiesiączkowego i przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne – problem z pogranicza psychiatrii i ginekologii. „Current Problems of Psychiatry”, s. 163–170, 2011.
