Hormon folikulotropowy

Hormon folikulotropowy, folikulotropina, FSH (od ang. follicle-stimulating hormone) – hormon tropowy, o budowie peptydowej, wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej. Działając wspólnie z hormonem luteinizującym, u kobiet pobudza dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych i produkcję estrogenów, zaś u mężczyzn kontroluje czynność jąder.

Hormon folikulotropowy

Budowa

Hormon folikulotropowy jest glikoproteiną składającą się z 207 aminokwasów, ułożonych w dwie podjednostki.

Wydzielanie

Folikulotropina występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Jej wydzielanie jest kontrolowane przez podwzgórzowy czynnik uwalniający – folikuloliberynę (FSH-RF) – oraz w mechanizmie sprzężenia zwrotnego przez estradiol. Wydzielanie FSH u kobiet zależne jest od faz cyklu miesiączkowego.

Hormon ten jest wydalany z moczem.

Rola w organizmie

FSH u kobiet pobudza dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych i wydzielanie estrogenów w komórkach ziarnistych pęcherzyków jajnikowych. Zwiększa również aktywność aromatazy (enzymu odpowiedzialnego za przekształcanie androgenów do estrogenów).

U mężczyzn powoduje powiększenie cewek nasiennych, pobudza spermatogenezę (wytwarzanie plemników) oraz zwiększa wytwarzanie białka wiążącego androgeny, niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania testosteronu.

W okresie menopauzy z powodu wygasania czynności hormonalnej gonad obserwuje się podwyższony poziom FSH we krwi i tym samym w moczu.

Zastosowanie w lecznictwie

W celach leczniczych stosuje się hormon folikulotropowy uzyskiwany z moczu kobiet będących w okresie menopauzalnym (urofolitropina) lub syntetyzowany metodami inżynierii genetycznej (folitropina rekombinowana). Podaje się go w celu pobudzenia jajeczkowania w leczeniu niepłodności.

Najnowsze badania wskazują, że receptory folikulotropiny znajdują się na komórkach wielu typów nowotworów. Może to mieć znaczenie w diagnostyce nowotworów oraz pozwolić na tworzenie leków wycelowanych w komórki posiadające receptory FSH.

Bibliografia

• Janiec Waldemar (red.): Kompendium farmakologii. Wydanie II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006. ISBN 83-200-3589-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.