Przemysław Krajewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przemysław Krajewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1987
Ciechanów

Wzrost

184 cm

Pozycja

lewoskrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

Wisła Płock

Numer w klubie

26

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2002 Czarni Regimin
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2009 Jurand Ciechanów
2009–2012 Nielba Wągrowiec
2012–2017 Azoty-Puławy
2017– Wisła Płock
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2023 Polska 162 (380)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Przemysław Krajewski (ur. 20 stycznia 1987 w Ciechanowie[1]) – polski piłkarz ręczny, lewoskrzydłowy, od 2017 zawodnik Wisły Płock.

Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Czarnych Regimin, w których występował w latach 1997–2002. Przez następne siedem lat był graczem Juranda Ciechanów[1]. W sezonie 2008/2009, w którym rzucił 177 goli w 21 meczach, został królem strzelców I ligi[2]. W latach 2009–2012 grał w Nielbie Wągrowiec[1].

W 2012 przeszedł do Azotów-Puławy, w których występował do 2017. W sezonie 2012/2013 zdobył 175 bramek i zajął 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi[3]. W sezonie 2014/2015, w którym rzucił 160 bramek w 31 meczach, został królem strzelców Superligi[4]. W sezonie 2015/2016 zdobył 153 gole, zajmując 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców polskiej ligi[5]. 25 marca 2017 w spotkaniu z KPR-em Legionowo (31:26) rzucił tysięczną bramkę w Superlidze (do Klubu 1000 Bramek wszedł więc w ósmym sezonie występów w najwyższej klasie rozgrywkowej)[6]. Ponadto w sezonie 2012/2013 został królem strzelców Pucharu Polski – w pięciu meczach zdobył 32 gole[7]. Będąc graczem puławskiej drużyny występował też w europejskich pucharach – w Challenge Cup rzucił w ciągu trzech sezonów 68 bramek, natomiast w Pucharze EHF zdobył w latach 2015–2016 12 goli[8].

W lipcu 2017 został zawodnikiem Wisły Płock, z którą podpisał trzyletni kontrakt (informację o transferze ogłoszono w kwietniu 2016)[9]. W barwach płockiego klubu zadebiutował 2 września 2017 w wygranym meczu Superligi ze Spójnią Gdynia (39:23), w którym zdobył jednego gola. W Lidze Mistrzów wystąpił po raz pierwszy 17 września 2017 w spotkaniu z Vardarem Skopje (22:26), w którym rzucił trzy bramki[8]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej 35 meczów i zdobył 120 goli[10], natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił 14 razy, rzucając 29 bramek[8]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 30 meczów i zdobył 56 goli[11], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w 14 spotkaniach, w których rzucił 24 bramki[8].

W reprezentacji Polski zadebiutował 31 października 2012 w wygranym meczu z Holandią (33:22), w którym rzucił trzy gole[12]. Uczestniczył w mistrzostwach świata w Hiszpanii (2013; 9. miejsce) i mistrzostwach Europy w Danii (2014; 6. miejsce). W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze, podczas których w dziewięciu meczach rzucił 11 bramek[13]. W 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce. Również w 2016 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (4. miejsce). W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji – zagrał we wszystkich siedmiu meczach, w których zdobył 25 goli[14]. Podczas mistrzostw Europy 2020 zagrał w inauguracyjnym spotkaniu ze Słowenią (23:26), w którym doznał kontuzji kolana, skutkującą kilkutygodniową rehabilitacją. W kadrze zastąpił go Michał Olejniczak[15]. W lutym 2023, po rozgrywanych w Polsce i Szwecji , zakończył karierę reprezentacyjną[16].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Polski
Indywidualne
Odznaczenia

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Liga Puchar Polski EHF EHF Razem
M B Śr. M B Śr. M B Śr. M B Śr.
Nielba Wągrowiec 2009/2010 Ekstraklasa 27 71 2,6 1 0 0 28 71 2,5
2010/2011 Superliga 27 121 4,5 3 14 4,7 30 135 4,5
2011/2012 28 136 4,9 1 6 6 29 142 4,9
Razem 82 328 4 5 20 4 87 348 4
Azoty-Puławy 2012/2013 Superliga 33 175 5,3 5 32 6,4 Challenge Cup 2 10 5 40 217 5,4
2013/2014 29 107 3,7 3 16 5,3 8 30 3,8 40 153 3,8
2014/2015 31 160 5,2 5 27 5,4 6 28 4,7 42 215 5,1
2015/2016 32 153 4,8 3 20 6,7 Puchar EHF 2 8 4 37 181 4,9
2016/2017 31 106 3,4 3 13 4,3 2 4 2 36 123 3,4
Razem 156 701 4,5 19 108 5,7 20 80 4 195 889 4,6
Wisła Płock 2017/2018 Superliga 35 120 3,4 2 6 3 Liga Mistrzów 14 29 2,1 51 155 3
2018/2019 30 56 1,9 3 2 0,7 14 24 1,7 47 82 1,7
Razem 65 176 2,7 5 8 1,6 Liga Mistrzów 28 53 1,9 98 237 2,4
Stan na koniec sezonu 2018/2019[8][18]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Przemysław Krajewski. azoty-pulawy.pl. [dostęp 2018-01-18].
  2. a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  3. a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  4. a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2014/2015. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  5. a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2015/2016. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  6. Wojciech Osiński: Cyborg ze skrzydła. przegladsportowy.pl, 30 marca 2017. [dostęp 2018-01-18].
  7. a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013 (Puchar Polski). zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  8. a b c d e Przemysław Krajewski. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
  9. Kamil Kołsut: Oficjalnie: Przemysław Krajewski zagra w Orlen Wiśle Płock. sportowefakty.wp.pl, 4 kwietnia 2016. [dostęp 2018-01-18].
  10. Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
  11. Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
  12. Maciej Wojs: Udany debiut Bieglera – relacja z meczu Polska – Holandia. sportowefakty.wp.pl, 31 października 2012. [dostęp 2018-01-18].
  13. Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  14. Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  15. Michał Olejniczak zgłoszony do składu Biało-czerwonych. zprp.pl, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-12].
  16. Przemysław Krajewski zakończył reprezentacyjną karierę. zprp.pl, 2023-02-13. [dostęp 2023-02-13].
  17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
  18. Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2019-08-18].