Przejdź do zawartości

Przemysław Szubartowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przemysław Szubartowicz
Ilustracja
Data urodzenia

30 stycznia 1976

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta, poeta

Narodowość

polska

Pracodawca

TVP (2008–2016), Polskie Radio (2009–2016), wiadomo.co (2016–2022)

Strona internetowa

Przemysław Michał Szubartowicz (ur. 30 stycznia 1976[1]) – polski dziennikarz radiowy i telewizyjny, publicysta, felietonista, poeta i krytyk literacki, członek Towarzystwa Dziennikarskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

We wczesnej młodości zajmował się pisaniem wierszy. Był redaktorem pisma „Krzywe Koło Literatury”, publikował na łamach pisma „Wiadomości Kulturalne”, gdzie patronował mu Leszek Żuliński[2]. W 1993 wydał arkusz Poeta ma tylko chwilę, w 1994 tomy Do samotności jest przedmowa i Niedokarmianie ptaków, w 1996 tom Wnętrze kamienia, w 2001 tom Wieża z kurzu[3]. Przez autorów Parnasu bis. Słownika literatury polskiej urodzonej po 1960 nazwany „dobrym i oryginalnym poetą”, wylansowanym jednak jako „poeta lewicowy” i stąd ignorowanym przez „nielewicowe media kulturalne”[2]. Jednak Marcin Pieszczyk pisał o poezji Szubartowicza na łamach „Frondy” (1995 nr 4/5)[4], że jest to „swoisty głos pokolenia – przeciwstawienie się ascetycznej do bólu liryce starszego pokolenia, na przykład Różewicza i Szymborskiej”. Publikował też m.in. w „Przeglądzie Filozoficznym”, „Lampie i Iskrze Bożej”, „Pracowni” i „Dykcji”. Od 1997 pracował w „Trybunie[2]. Współpracował też z tygodnikiem „Przegląd”.

W latach 2008–2016 związany był z Telewizją Polską, prowadził m.in. Pryzmat w TVP1, Gorący temat w TVP2 oraz Konfrontacje w TVP Info. W latach 2009–2016 pracował również w Programie Pierwszym Polskiego Radia[5], gdzie był prowadzącym takich audycji, jak Sygnały Dnia, Debata Jedynki, Rozmowa dnia, Z kraju i ze świata czy Polska i świat[6].

Publicznie wsparł akcję grania hymnu polskiego i hymnu Unii Europejskiej w radiowej Jedynce[7], zainicjowaną przez dyrektora anteny Kamila Dąbrowę w celu zwrócenia uwagi na polityczny charakter planowanych zmian w mediach publicznych po przejęciu władzy przez PiS w 2015. Po nagłym zdjęciu go z anteny w styczniu 2016 przez nowego dyrektora Jedynki Rafała Porzezińskiego[8], wypowiedział pracę w Polskim Radiu[9] w marcu 2016, a w październiku tego roku założył serwis publicystyczny wiadomo.co, którego redakcja oparta została głównie na byłych pracownikach Polskiego Radia[10]. Pod jego kierunkiem działał do maja 2022[11].

W 2021 został stałym felietonistą Interii[12]. Od stycznia 2024 prowadzi program „Debata polityczna” na kanale Polsat News Polityka[13]. W marcu 2024 rozpoczął współpracę z Polskim Radiem 24, gdzie prowadzi rozmowy[14].

Jest członkiem stowarzyszenia Sinthome. Grupa Psychoanalizy Lacanowskiej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sinthome – Grupa Psychoanalizy Lacanowskiej [online], mojepanstwo.pl [dostęp 2017-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-26] (ang.).
  2. a b c Paweł Dunin-Wąsowicz, Krzysztof Varga Parnas bis. Słownik literatury polskiej urodzonej po 1960 wyd. Lampa i Iskra Boża, Warszawa 1998, s. 196–197.
  3. Przemysław Szubartowicz w Polskiej Bibliografii Literackiej.
  4. Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], www.ibl.poznan.pl [dostęp 2017-10-25].
  5. „Konfrontacje” Przemysława Szubartowicza zdjęte z ramówki TVP Info – Press.pl – najnowsze informacje z branży medialnej, marketingowej, reklamowej i public relations [online], www.press.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  6. Koniec programu „Konfrontacje” w TVP Info. „Cud, że tak długo się utrzymał pośród propagandy PiS” – Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  7. Część dziennikarzy Jedynki dystansuje się od grania hymnów w proteście. „To hucpa dyrektora, a nie akcja całego radia” [online] [dostęp 2017-10-24] (pol.).
  8. Kamila Terpiał i Przemysław Szubartowicz zdjęci z grafiku radiowej Jedynki [online], Press.pl [dostęp 2017-10-24] (pol.).
  9. Fakt.pl, Znany dziennikarz pożegnał się. Miał dość! [online], 1 kwietnia 2016 [dostęp 2017-10-24] (pol.).
  10. Rusza Wiadomo.co – serwis internetowy Przemysława Szubartowicza – Press.pl [online], www.press.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  11. Koniec serwisu Wiadomo.co. Szubartowicz: "Czas potańczyć solo" [online], Press.pl [dostęp 2023-02-10] (pol.).
  12. Przemysław Szubartowicz felietonistą Interii [online], Press.pl [dostęp 2023-02-10] (pol.).
  13. W środę rusza Polsat News Polityka. Szubartowicz, Maślankiewicz i Dąbrowski prowadzącymi [online], Press.pl [dostęp 2024-02-01] (pol.).
  14. Przemysław Szubartowicz prowadzi rozmowy w Polskim Radiu 24 [online], Press.pl [dostęp 2024-04-10] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]