Przestrzeń Parowiczenki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń Parowiczenki – pojęcie używane w topologii.

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Przestrzenią Parowiczenki nazywamy zwartą przestrzeń Hausdorffa która nie ma punktów izolowanych, ma bazę złożoną ze zbiorów otwarto–domkniętych, każda para rozłącznych podzbiorów otwartych typu w ma rozłączne domknięcia oraz każdy niepusty zbiór typu w ma niepuste wnętrze[1].

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Stwierdzenie, że każda przestrzeń Parowiczenki ciężaru jest homeomorficzna z narostem jest równoważne hipotezie continuum. Dowód w jedną stronę (przy założeniu hipotezy continuum) przedstawił Parowiczenko[2], zaś w drugą stronę van Douwen i van Mill[3][1].
  • Jeżeli jest przestrzenią Parowiczenki, to każda przestrzeń zwarta Hausdorffa ciężaru jest ciągłym obrazem [1][2].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Warszawa: PWN, 2007, s. 273-275. ISBN 978-83-01-15254-3.
  2. a b I. I. Parovicenko. Oб одном универсальном бикомпакте веса ℵ. „ДАН СССР”. 150, s. 36–39, 1963. 
  3. Eric K. van Douwen, Jan van Mill. Parovicenko's Characterization of βω- ω Implies CH. „Proc. Amer. Math. Soc.”. 72, s. 539–541, 1978. DOI: 10.2307/2042468. JSTOR: 2042468.