Przewód śródchłonki

Przewód śródchłonki (łac. ductus endolymphaticus) – w anatomii człowieka część błędnika błoniastego. Jest to wąski kanał długości 7–9 milimetrów odchodzący od woreczka. Po drodze przyjmuje drobny przewód, który łączy go z łagiewką. Biegnie w kostnym kanaliku zwanym wodociągiem przedsionka^[1]. Wychodzi on z części skalistej kości skroniowej na tylną powierzchnię piramidy przez otwór zewnętrzny wodociągu przedsionka (łac. apertura externa aqueductus vestibuli). Leży tam w przestrzeni zewnątrzoponowej^[1]^[2]. Jego koniec rozszerza się tworząc worek śródchłonki^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 454–457, ISBN 978-83-200-3258-1 .
↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 347, ISBN 978-83-200-4323-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek5-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 454–457, ISBN 978-83-200-3258-1 .

[Bochenek1-2] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 347, ISBN 978-83-200-4323-5 .

[1]

[2]