Mięsień napinacz błony bębenkowej

Mięsień napinacz błony bębenkowej (łac. musculus tensor tympani) – mięsień poprzecznie prążkowany występujący w uchu środkowym.

Topografia

Mięsień pierzasty.

Większy jego fragment znajduje się w półkanale mięśnia napinacza błony bębenkowej, który stanowi część kanału mięśniowo-trąbkowego. Niektóre z jego włókien biorą początek właśnie w ścianie tegoż półkanału.

Koniec omawianego mięśnia wychodzi z półkanału, który kończy się wyrostkiem ślimakowatym (processus cochleariformis). Ścięgno mięsień owija się wokół tegoż wyrostka, by zmierzać w kierunku swego przyczepu na rękojeści młoteczka (manubrium mallei).

Funkcja

Działa na rękojeść młoteczka, ciągnąc ją w kierunku przyśrodkowym. Ma to wpływ na ruchomość łańcucha 3 kosteczek słuchowych, a więc i na percepcję dźwięku. Istnieje teoria, według której mięsień ten, działający szczególnie przy docierających do ucha dźwiękach o wysokich częstotliwościach, zmniejsza możliwości przewodzenia dźwięku mogącego zagrozić delikatnym receptorom, a więc chroni narząd słuchu przed uszkodzeniem. Podobną rolę spełnia mięsień strzemiączkowy.

Unerwienie

• Nerw mięśnia napinacza błony bębenkowej (N. musculi tensoris tympani) od nerwu żuchwowego - V₃

Rozwój

Stanowi pod względem rozwojowym część innego mięśnia (mięsień skrzydłowy przyśrodkowy).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.