Mięsień strzemiączkowy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Mięsień strzemiączkowy (łac. musculus stapedius) – mięsień poprzecznie prążkowany zlokalizowany w uchu środkowym. Najmniejszy mięsień człowieka.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się wewnątrz wyniosłości piramidowej, z wierzchołka której wydostaje się jego ścięgno, pokryte błoną śluzową. Przyczep znajduje się na strzemiączku (odnoga tylna, łac. crus posterius, niedaleko głowy).
Funkcja[edytuj | edytuj kod]
Mięsień odciąga strzemiączko od okienka owalnego (łac. fenestra ovale s. vestibuli), tym samym utrudniając przekazywanie drgań na błonę tegoż okienka, co zmniejsza możliwości słyszenia dźwięków, ale chroni ucho wewnętrzne przed niebezpiecznymi drganiami o zbyt wielkiej energii.
Unerwienie[edytuj | edytuj kod]
- nerw strzemiączkowy (łac. n. stapedius) odchodzący od nerwu twarzowego
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
Stanowi pod względem rozwojowym część brzuśca tylnego mięśnia dwubrzuścowego.