Przeździecko-Drogoszewo
Na mapach: 
52°53′06″N 22°14′47″E/52,885000 22,246389
52°53′06″N 22°14′47″E/52,885000 22,246389| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-300[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BZA |
| SIMC |
0411163[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zambrów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zambrowskiego  | |
| 52°53′06″N 22°14′47″E/52,885000 22,246389[1]
| |
Przeździecko-Drogoszewo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Zambrów[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Andrzejewie[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Przeździecko-Dworaki, Przeździecko-Grzymki, Przeździecko-Jachy, Przeździecko-Lenarty, Przeździecko-Mroczki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 171077
- ↑ Wieś Przeździecko-Drogoszewo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-07], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1043 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji łomżyńskiej
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Przeździecko (1) P. Drogoszewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 190.
- Drogoszewo (2) D. Przeździecko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 148.
