Przejdź do zawartości

Przysłop (polana w Beskidzie Śląskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przysłop
Ilustracja
Przysłop zimą
Państwo

 Polska

Położenie

województwo śląskie

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Wysokość

880–995 m n.p.m.

Zagospodarowanie

pastwisko

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Przysłop”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Przysłop”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Przysłop”
Położenie na mapie miasta Wisła
Mapa konturowa miasta Wisła, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Przysłop”
Ziemia49°35′47,84″N 18°59′04,89″E/49,596622 18,984692

Przysłop (też: Przysłup, z odmianą „na Przysłupiu”; 880–995 m n.p.m.) – duża polana w masywie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim[1], Znajduje się w podrzędnym grzbieciku odbiegającym od Równiańskiego Wierchu w kierunku południowo-zachodnim. Stok polany opada w kierunku południowo-wschodnim ku dolinie Czarnej Wisełki[2]. Polana znajduje się w granicach miasta Wisła w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim[3].

Nazwa „Przysłop” (słow. Príslop), często spotykana w Karpatach Zachodnich, oznacza „miejsce na grzbiecie, szczyt, przełęcz”, a także „skarpa podpierająca zbocze górskie”[4].

Na polanie stoi drewniany budynek dawnej gajówki Habsburgów z II połowy XIX w., w którym mieści się obecnie „Izba Leśna”, samotne gospodarstwo u dołu polany, murowane schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą i drewniany budynek gospodarczy starego schroniska (tzw. „GOPR-ówka”), mieszczący obecnie Baraniogórski Ośrodek Historii Turystyki Górskiej „U źródeł Wisły”. Od 1897 stał tu drewniany pałacyk myśliwski Habsburgów (niem. Jagdschlossel), od 1925 pełniący funkcję schroniska Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a potem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, rozebrany w 1985 i przeniesiony do centrum Wisły[5].

Na stoku ponad schroniskiem istniała przez wiele lat drewniana skocznia narciarska, zbudowana w 1928 (rozbieg rozebrano w 1977). Wzdłuż północno-wschodniego skraju polany narciarski wyciąg orczykowy o długości 330 m[1].

Przez polanę biegną szlaki turystyczne: niebieski z Rupienki, zielony z Istebnej i czerwony (Główny Szlak Beskidzki) z Kubalonki – wszystkie na szczyt Baraniej Góry[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 253–254, ISBN 978-83-89188-71-7.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-07-27].
  3. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-07-27].
  4. Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 1984, s. 147. ISBN 82-00-00622-2.
  5. Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 255–266, ISBN 978-83-925599-3-1.
  6. Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.