Puchar Świata w Rugby 7 (2005) – kwalifikacje
Kwalifikacje do Pucharu Świata w Rugby 7 2005 miały na celu wyłonienie męskich reprezentacji narodowych w rugby 7, które wystąpiły w finałach tego turnieju.
Informacje ogólne
[edytuj | edytuj kod]Turniej finałowy organizowanego przez IRB Pucharu Świata odbył się w Hongkongu w dniach 18–20 marca 2005 roku i wzięły w nim udział dwadzieścia cztery drużyny. Automatyczny awans do turnieju finałowego uzyskali gospodarze oraz ćwierćfinaliści poprzedniej edycji. O pozostałe piętnaście miejsc w czternastu turniejach kwalifikacyjnych rywalizowały natomiast 82 reprezentacje. Po raz pierwszy do Pucharu Świata awansowały Tunezja i Urugwaj[1][2][3][4][5][6].
Zakwalifikowane drużyny
[edytuj | edytuj kod]Afryka | Ameryka | Azja | Europa | Oceania | |
---|---|---|---|---|---|
Automatyczna kwalifikacja | |||||
Regionalne eliminacje |
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Afryka
[edytuj | edytuj kod]W ramach afrykańskich kwalifikacji zostały zaplanowane dwa turnieje w dwóch geograficznie wydzielonych regionach, a z każdego z nich do Pucharu Świata awansował jego zwycięzca[7]. Zawody grupy południowej odbyły się w dniach 26–27 czerwca 2004 roku w Lusace w gronie ośmiu drużyn, które w pierwszej fazie rywalizowały systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup, po czym po dwie czołowe z każdej z nich awansowały do półfinałów[8][9]. Drugi turniej przeprowadzono w Tunisie w dniach 25–26 września 2004 roku, a sześć reprezentacji rywalizowało systemem kołowym w ramach jednej grupy[10]. Triumfowały w nich odpowiednio Kenia i Tunezja[11][12][13].
Ameryka Południowa
[edytuj | edytuj kod]Awans na Puchar Świata uzyskała drużyna, która po rozegraniu dwóch rankingowych turniejów, które odbyły w dniach 23–24 i 28–29 stycznia w Viña del Mar i Mar del Plata, zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. Skupiające siedem zespołów zawody zostały przeprowadzone w ramach istniejących turniejów Viña del Mar Sevens i Mar del Plata Sevens[14][15]. W obu turniejach bardzo przekonująco triumfowali Urugwajczycy[16][17][18][19][20].
Ameryka Północna
[edytuj | edytuj kod]Kwalifikacje w Ameryce Północnej zostały przeprowadzone 8–9 czerwca 2004 roku w ramach turnieju NAWIRA Sevens 2004. Cayman Rugby Football Union otrzymał prawa do organizacji zawodów w lutym 2004 roku, na ich arenę planując Truman Bodden Stadium znajdujący się w George Town[21]. Ostatecznie turniej rozegrano na South Sound Pitch i wzięło w nim udział dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciozespołowe grupy rywalizujące systemem kołowym o awans do półfinałów. W meczach fazy play-off stawką były nie tylko medale tej imprezy, ale również jedno miejsce w finałach Pucharu Świata 2005[22]. Amerykanie, przedturniejowi faworyci[22], gładko zwyciężyli w zawodach, tracąc tylko jedno podwyższone przyłożenie[23][24][25].
Azja
[edytuj | edytuj kod]Zawody kwalifikacyjne rozegrano w dwunasoosobowej obsadzie w ramach turnieju Sri Lanka Sevens, a trzy czołowe drużyny awansowały do Pucharu Świata. W eliminacjach nie wystąpiła reprezentacja Hongkongu mająca zagwarantowany automatyczny awans jako gospodarz tych zawodów. Drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym podzielone na cztery trzyzespołowe grupy, po czym w drugim dniu osiem najlepszych awansowało do ćwierćfinałów, a pozostała czwórka zmierzyła się w walce o Bowl[26][27]. Cztery najwyżej rozstawione zespoły – Korea, Chińskie Tajpej, Tajlandia i Japonia – zwyciężyły w swoich grupach eliminacyjnych[28], a następnie w ćwierćfinałach. Spośród nich do turnieju finałowego Pucharu Świata nie awansowała jedynie Tajlandia, która zajęła czwartą lokatę po porażce z Koreą, w finale Japonia pokonała zaś Chińskie Tajpej[29][30][31].
Europa
[edytuj | edytuj kod]IRB zleciła organizację kwalifikacji FIRA-AER. Początkowo planowano rozegranie ośmiu turniejów eliminacyjnych[32], w styczniu 2004 roku potwierdzono jednak sześć zawodów, których obsada ulegała następnie zmianom[33][34]. Każdy z zespołów miał uczestniczyć w dwóch turniejach eliminacyjnych, za zajęte w nich miejsca otrzymując punkty do klasyfikacji generalnej. Szesnaście najwyżej sklasyfikowanych zespołów otrzymało prawo do udziału w turnieju finałowym ME[35], z którego awans do Pucharu Świata uzyskała czołowa siódemka[36].
Walka o tytuł mistrza Europy i miejsca w Pucharze Świata rozstrzygnęła się 16–17 lipca 2004 roku na Poliesportiu Prínceps d'Espanya w Palma de Mallorca. Szesnaście reprezentacji rywalizowało w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach czterech czterozespołowych grup. Czołowe dwójki z każdej grup awansowały do ćwierćfinałów, a kwalifikacji na Puchar Świata nie uzyskała jedynie najsłabsza spośród nich Hiszpania, która w meczu o siódme, premiowane awansem miejsce przegrała z Rosją. Wyżej od nich uplasowały się odpowiednio Portugalia, Włochy, Irlandia, Szkocja, Francja i Gruzja[37][38].
Oceania
[edytuj | edytuj kod]Kwalifikacja w Oceanii została przeprowadzona w ramach turnieju New Zealand Sevens 2004 wchodzącego w skład sezonu 2003/2004 IRB Sevens World Series. O jedno miejsce niebezpośrednio walczyły cztery zespoły z Oceanii, które nie miały dotychczas zagwarantowanego awansu. Najwyżej w zawodach zaszła reprezentacja Tonga uzyskując tym samym awans do turnieju finałowego Pucharu Świata[39][40].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 2005: Double delight for Fiji in Hong Kong. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Sevens Explosion - World Cup History Part 4: Wise old Serevi simply too good. ur7s.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-09)]. (ang.).
- ↑ Hong Kong to host 2005 World Cup. planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Participating teams. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Overview: The automatic qualfiers. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Final places secured for RWC 2005. planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Africa presents busy schedule. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Lusaka offers route to Hong Kong. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ The Knock-out Stages. zamnet.zm @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Tunis last stop en route to HK. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Kenya book Hong Kong berth. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Tunisia book Hong Kong spot. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Kenya and Tunisia through. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Viña y Mardel clasifican para Hong Kong Seven 2005. supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (hiszp.).
- ↑ The road to Hong Kong begins. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ En Reñaca, Argentina perdió la final con Fiji. supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hiszp.).
- ↑ Fiji campeón; Uruguay va al Mundial de Hong Kong. supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (hiszp.).
- ↑ Uruguay qualify for RWC 7s. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ South America: Uruguayan Teros shine. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ RWC Sevens 2005 Two through – Thirteen to go. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Cayman Sevens to host NAWIRA. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ a b World Cup spot on the line in Cayman. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ NAWIRA Sevens - first day roundup. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ USA claim Hong Kong spot. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ NAWIRA: US Eagles fly. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ IRB's Asian qualifiers in Kandy. planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Asia RWC Sevens qualifying: Preview. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Kandy: Day one round up. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Kandy: Day two round up. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Japan head cast of three. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Chinese Taipei make it to HK. planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Puchar Europy 2004. pzrugby.pl. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-07)]. (pol.).
- ↑ FLASH INFO 40 – JANVIER 2004. fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).
- ↑ FLASH INFO 43 – AVRIL 2004. fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).
- ↑ CLASSEMENT EUROPEAN VII CIRCUIT 2004. fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Puchar Europy w rugby siedmioosobowym. sport.trojmiasto.pl. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)]. (pol.).
- ↑ Morais' revolution propels Portugal. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Seven confirmed for Hong Kong. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ Tonga shine in Wellington. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ NZ back on pedestal. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (ang.)