Pucharek kielichowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pucharek kielichowaty
Ilustracja
Owocniki na pniu drzewa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

tocznikowate

Rodzaj

pucharek

Gatunek

pucharek kielichowaty

Nazwa systematyczna
Hymenoscyphus calyculus (Fr.) W. Phillips
Man. Brit. Discomyc. (London): 136 (1887)
Owocniki na gałązce

Pucharek kielichowaty (Hymenoscyphus calyculus (Fr.) W. Phillips) – gatunek grzybów z rodziny tocznikowatych (Helotiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenoscyphus, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1849 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Helotium calyculus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1887 r. William Phillips[1].

Ma ponad 30 synonimów. Niektóre z nich:

  • Calycella conscripta (P. Karst.) Boud., 1907
  • Helotium virgultorum Fr. 1849
  • Hymenoscyphus conscriptus (P. Karst.) Korf ex Kobayasi, Hirats. f., Aoshima, Korf, Soneda, Tubaki & Sugiy. 1967[2].

Polską nazwę podaje m.in. internetowy atlas grzybów[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki

Typu apotecjum, zbudowane z miseczki i trzonka. Miseczka o średnicy 2–5 mm na trzonku o wysokości kilku mm. Powierzchnia górna jasnożółta i gładka, powierzchnia dolna i trzon bladożółta do białawej, gładka lub drobno kutnerowata[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 15–24 × 3–4 µm, nieregularnie wrzecionowate, gładkie, czasami z przegrodami. Parafizy cienko-cylindryczne, z przegrodami[4].

Gatunki podobne

Jaskrawożółty kolor odróżnia pucharka kielichowatego od innych pucharków, można go jednak pomylić z podobnie ubarwioną dwuzarodniczką cytrynową (Bisporella citrina). Odróżnia się ona brakiem trzonu i zwykle rośnie na kłodach i pniach, a nie na gałązkach i patykach[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Podano stanowiska pucharka kielichowatego w Ameryce Północnej, Europie, i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie, występuje tu na całym obszarze z wyjątkiem części południowo-wschodniej[5]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła ponad 20 stanowisk[6]. Nowe stanowiska podano także w latach następnych[7], a najbardziej aktualne są w internetowym atlasie grzybów. Zaliczony w nim jest do gatunków zagrożonych, wartych objęcia ochroną[8].

Grzyb saprotroficzny. Rozwija się na martwym drewnie i gałązkach drzew liściastych[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-10] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-12] (ang.).
  3. Pucharek kielichowaty Hymenoscyphus calyculus [online], Nagrzyby (pol.).
  4. a b c Michael Kuo, Hymenoscyphus calyculus [online], Mushroom Expert [dostęp 2023-03-12] (ang.).
  5. Występowanie Hymenoscyphus calyculus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-12] (ang.).
  6. a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 54, ISBN 978-83-89648-46-4.
  7. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-12].
  8. Aktualne stanowiska Hymenoscyphus calyculus w Polsce [online], gbif.org [dostęp 2023-03-12] (pol.).