Puentylizm
Puentylizm lub pointylizm (z fr. pointiller – kropkować, punktować[1]) – neoimpresjonistyczna technika kształtowania formy obrazu, polegająca na budowaniu kompozycji obrazu poprzez zapełnianie gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla. Te punkty i kreski, oglądane z odpowiedniego, uzależnionego od ich wielkości oddalenia, zlewają się w jedno, tworząc obraz. Technika stanowiła rozwinięcie dywizjonizmu[2].
Przyjmuje się, że twórcą puentylizmu był Georges Seurat. Nazwę kierunku utworzył natomiast krytyk Félix Fénéon, który użył określenia pointylizm (kropkowanie) w odniesieniu do techniki malarskiej Seurata i jego obrazu Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte[3]. Określenie to w zamierzeniu krytyka deprecjonujące, stało się z czasem neutralne i przyjęło się jako określenie tej techniki[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Kopaliński: pointer; pointylizm. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2010-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
- ↑ Anita. Włodarczyk-Kulak: O sztuce nowej i najnowszej : główne kierunki artystyczne w sztuce XX i XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2010, s. 34. ISBN 978-83-262-0526-2.
- ↑ Terry W. Strieter: Nineteenth-century European art : a topical dictionar. Westport, Conn.: Greenwood Press, 1999, s. 178. ISBN 978-0-313-29898-1.
- ↑ Anita. Włodarczyk-Kulak: O sztuce nowej i najnowszej : główne kierunki artystyczne w sztuce XX i XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2010, s. 36. ISBN 978-83-262-0526-2.