Rębielice Szlacheckie
51°01′14″N 18°50′55″E/51,020556 18,848611
| Artykuł |
51°1′14″N 18°50′55″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
51°1'N, 18°51'E, 50°59'N, 18°51'E |
| - błąd |
2313 m |
| Odległość |
468 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
446 [1] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-165[1] |
| Tablice rejestracyjne |
SKL |
| SIMC |
0138030 |
Położenie na mapie gminy Lipie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego  | |
| 51°01′14″N 18°50′55″E/51,020556 18,848611
| |
Rębielice Szlacheckie – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Lipie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Wieś położona jest nad rzeką Liswartą.
W pierwszych dokumentach miejscowości występują pod nazwą Rambielice, Rambelicze, Rabyelicze. Pierwsza wzmianką w której pojawiają się Rębielice jest wspomnienie w 1266 roku, kiedy to książę Bolesław Pobożny nadał Ubysławowi s. Langnica: Parzymiechy, Kochlew i Rębielice. Miejscowości te przeniesione zostały prawo niemieckie. Wzmiankę tę odnajdujemy w siódmej Księdze podkomorskiej wieluńskiej. Dokument ten informuje również, że miejscowości zostały przeniesione na prawo niemieckie. W tym czasie miejscowości te zostają wymieniane jako „terra Rudensis” co najprawdopodobniej należy wiązać z jedną z najstarszych w południowej Wielkopolsce, a najstarszej w ziemi wieluńskiej, miejscowości jaką niewątpliwie jest Ruda, która na pewno istniała jeszcze w XI wieku, a być może i wcześniej jednak potwierdzone wzmianki na jej temat dotyczą roku 1106, w którym to roku doszło w niej do zabójstwa w czasie konsekracji kościoła powstałego w 1104 roku. Kolejną jest zamiana z 1268 roku, w którym to książę dał Piotrowi s. Cieszęty( lub też inaczej Cesanty), za Chotynin wsie na prawie niemieckim: Kokanin i Rębielice. Informację na ten temat można odszukać w Kodeksie dyplomatycznym Wielkopolski. W dokumentach XIII-wiecznych pojawia się tylko dwukrotnie i najprawdopodobniej źródła te dotyczą obecnych Rębielic Szlacheckich lub też ówczesnej północnej części Rębielic, które zapewne funkcjonowały w nazewnictwie jako jedna całość z czasem wyodrębniając dwie części zgodnie z ich przynależnością. Zresztą jeszcze do XIX wieku nazwa Rembielice obejmowała obie miejscowości, choć starano się je rozgraniczać zwracając uwagę na właściciela. Same początki Rębielic są wcześniejsze jeszcze o kilkanaście lat.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katalog zabytków sztuki w Polsce T.VI, z.7 powiat kłobucki, Warszawa 1963.
- Kiryk F., Kłobuck. Dzieje miasta i gminy( do 1939 roku), Kraków 1998.
- Lipiec J., Szkolnictwo elementarne okręgu częstochowskiego na przełomie XVIII i XIX wieku [W:] Ziemia Częstochowska T. VIII pod red. W. Gryksztasa,Katowice 1970.
- Lipiec J., Szkolnictwo okręgu częstochowskiego w latach 1815-62 [W:] Ziemia Częstochowska T. XI, pod red. M. Stańczyka, Częstochowa 1976.
- Perzanowski Z., Zarys dziejów miasta Kłobucka, Kraków 1958.
- Pokorny S., Czołgi pod Mokrą, Warszawa 1980.
- Rola H., Powstanie styczniowe na ziemi częstochowskiej, Katowice 1965.
- Rosin R., Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu,Warszawa
- Rosin R., Ziemia Wieluńska w XII-XVI w. Łódź 1961.
- Słownik biograficzny historii Polski, pod red. J.Chodery, F. Kiryka, Wrocław 2005.
- Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich T. IX, XIV, pod red. B. #Chlebowskiego, F. Sulimierskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1976.
- Szczygielski W., Dzieje ziemi wieluńskiej, Łódź 1969.
- Szczygielski W., Produkcja rolnicza gospodarstwa folwarcznego w wieluńskim od XVI do XVIII w., Łódź 1963.
