Raduń (jezioro w powiecie wałeckim)
Widok na jezioro z lasu bukowego | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Region | |
Wysokość lustra |
110,5-110,6 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
197,5-229,7 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Objętość |
21748,0 tys. m³ |
Hydrologia | |
Klasa czystości wody |
II[3] (w roku 1995) |
Położenie na mapie Polski | |
53°15′36″N 16°25′44″E/53,260000 16,428889 |
Raduń – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w granicach administracyjnych miasta Wałcz, leżące na terenie Pojezierza Wałeckiego[4].
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 197,5 ha[3] przez 227,12 ha[1] do 229,7 ha[2]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 110,5 m n.p.m.[3] lub 110,6 m n.p.m.[1][2] Średnia głębokość jeziora wynosi 9,5 m[2], natomiast głębokość maksymalna 25,1 m[2][4]. Długość obrzeża jeziora wynosi ponad 19 km[1].
Nad Raduniem znajduje się jedyny w Polsce most wiszący położony nad jeziorem.
Nad jeziorem położony jest Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Centralnego Ośrodka Sportu, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Wałczu, kąpieliska i pola namiotowe. Brzegiem jeziora prowadzi czerwony szlak turystyczny z Wałcza do Drawieńskiego Parku Narodowego. Najczęściej występującymi w akwenie rybami są: sandacz, węgorz, leszcz, szczupak, płoć, okoń, karp, lin i sum[5].
W części jeziora od mostu wiszącego w kierunku Wałcza, dopuszczone jest używanie jednostek pływających napędzanych silnikami spalinowymi o mocy do 90 KM w okresie od 1 czerwca do 30 września w godzinach od 8:00 do 20:00. W pozostałej części mogą być używane przez związki sportowe i podobne podmioty tylko w trakcie zajęć organizowanych przez instytucje gospodarki budżetowej[6].
Nazwę Raduń wprowadzono urzędowo w 1950 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Radun See[7]. Od nazwy jeziora pochodzi nazwa jednej z części miasta Wałcza, w której znajduje się stacja kolejowa Wałcz Raduń. Południowo-zachodnią część jeziora, oddzieloną od głównego akwenu półwyspem, nazywa się czasem Dybrzno[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Mazurek, Stanisław (red.): Atlas jezior województwa pilskiego. Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Pile; Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Oleśnicy, [1983], s. 114.
- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 197. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 197. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 81. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
- ↑ Uchwała Nr XIII/105/2012 Rady Powiatu w Wałczu z dnia 27 kwietnia 2012 r. ws. zakazu używania jednostek pływających napędzanych silnikami spalinowymi (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 r., poz. 1317)
- ↑ Zarządzenie nr 364 Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1955 r. (M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1905)
- ↑ Uroki Pojezierza. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-19)].