Rafał Stec
Data i miejsce urodzenia |
1976 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Pracodawca |
Gazeta Wyborcza |
Strona internetowa |
Rafał Dominik[1] Stec (ur. 1976 w Bielsku-Białej) – polski dziennikarz sportowy.
Jest absolwentem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz publicystą "Gazety Wyborczej" (od 1999), specjalizującym się w piłce nożnej i siatkówce. Autor felietonowego cyklu A jednak się kręci w "Gazecie Sport" (poniedziałkowym dodatku "Gazety Wyborczej"). Korespondent z mundiali (Korea 2002, Niemcy 2006, RPA 2010), mistrzostw Europy (Portugalia 2004, Austria i Szwajcaria 2008, Polska i Ukraina 2012, Francja 2016 i Europa 2020) i igrzysk olimpijskich (Ateny 2004, Pekin 2008), finałów Ligi Mistrzów (2001, 2003, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015) oraz licznych turniejów siatkarskich. Publikował także m.in. w "Kinie", "Filmie", "Polityce", "Tygodniku Powszechnym", "Playboyu", "Esquire".
Autor książki Piłka sss...kopana, będącej połączeniem reportażu śledczego i felietonu, w której zgromadził ogromny materiał dowodowy dotyczący afer w PZPN-ie, klubach oraz innych organizacjach sportowych. Publikację tzw. "listy Fryzjera" w "Przeglądzie Sportowym" bez podania jakichkolwiek dowodów winy osób, które na niej się znalazły, skrytykował otwarcie na łamach rodzimej "Gazety Wyborczej" oceniając artykuł "nieodpowiedzialnym wybrykiem" i "ośmieszaniem walki z korupcją"[2].
Dwukrotnie nominowany do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego (2010, 2014) oraz trzykrotnie do nagrody biznesu sportowego Demes (2007, 2008, 2010) w kategorii "Osobowość Roku".
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Stec , Mistrzostwa zaczynam w Rzymie. Do Euro 2004, Euro 2008, Euro 2012 i Euro 2016 dokładam Euro 2020., Twitter [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ Rafał Stec: Nie drukujmy wyroków, gazeta.pl z 28 sierpnia 2006