Rafał Wiśniewski
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1965 |
---|---|
Dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie | |
Okres |
od 1992 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP na Węgrzech | |
Okres |
od 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Podsekretarz stanu w MSZ | |
Okres |
od 2005 |
Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
Okres |
od 2007 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Danii | |
Okres |
od 2010 |
Poprzednik | |
Następca | |
Szef służby zagranicznej | |
Okres |
od 2023 |
Poprzednik | |
Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
Okres |
od 2023 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Rafał Wiśniewski (ur. 22 lutego 1965 w Łodzi) – polski dyplomata, hungarysta, dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie (1992–1997), ambasador na Węgrzech (2001–2005) i w Danii (2010–2015), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2005–2007), dyrektor generalny służby zagranicznej (2007–2010, od 2023), szef służby zagranicznej (od 2023).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1989 ukończył studia hungarystyczne na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W latach 1988–1991 pracował na tym wydziale, specjalizując się w historii politycznej i kulturze Węgier XX wieku. Był też głównym specjalistą ds. Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Międzynarodowych w Kancelarii Senatu. Do 1989 zajmował się także tłumaczeniem i pisaniem dla niezależnej prasy katolickiej oraz wydawnictw drugoobiegowych. Po 1989 publikował m.in. w „Polsce w Europie”, „Res Publice”, „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, a także w prasie węgierskiej[2].
Następnie do 1997 pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza oraz radcy ambasady RP w Budapeszcie, od 1992 był równocześnie dyrektorem Instytutu Polskiego w Budapeszcie[3]. Od 1997 do 2001 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił m.in. funkcje naczelnika Wydziału Europy Środkowej i pełnomocnika ds. promocji kultury polskiej. Był wówczas zaangażowany w powstanie instytutów polskich w takich miastach jak: Kijów, Nowy Jork, Bukareszt, Tel Awiw, Sankt Petersburg, Madryt i Bruksela[4].
W latach 2001–2005 zajmował stanowisko ambasadora Polski na Węgrzech[5][6]. Od 3 listopada 2005 do 30 sierpnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 16 listopada 2007 został powołany na dyrektora generalnego służby zagranicznej, gdzie koordynował prace związane z włączeniem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w strukturę MSZ oraz odpowiadał za modernizację informatyczną resortu[4]. W 2010 odwołano go z pełnionej funkcji, by powołać na ambasadora w Danii[7]. Zakończył urzędowanie w 2015[8]. Następnie ambasador tytularny w MSZ[9]. W grudniu 2023 objął stanowiska szefa służby zagranicznej oraz p.o. dyrektora generalnego, a następnie dyrektora generalnego służby zagranicznej[10][11].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty, ojciec dwóch córek[9]. Zna język angielski i węgierski[12].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Odznaka Honorowa „Bene Merito” – 2010[13]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej – 2005[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rafał Wiśniewski , Polityka III RP wobec Polaków na Wschodzie, omp.org.p, 30 listopada 1999 [zarchiwizowane 2013-03-29] .
- ↑ a b Rafał Wiśniewski, kopenhaga.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-05] .
- ↑ Rafał Wiśniewski, 75lengyelkultura.hu [zarchiwizowane 2018-05-18] .
- ↑ a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3917/VI [online], sejm.gov.pl, 25 czerwca 2010 [dostęp 2018-05-17] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lutego 2001 r. nr Z. 110-10-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 8, poz. 133).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 sierpnia 2005 r. nr Z. 110-71-2005 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 701).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 września 2010 r. nr 110-44-2010 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 886).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2015 r. nr 110.37.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 695).
- ↑ a b Rafał Wiśniewski, coleurope.eu [zarchiwizowane 2021-04-19] (ang.).
- ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 13 grudnia 2023 [zarchiwizowane 2023-12-13] .
- ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 29 grudnia 2023 [zarchiwizowane 2023-12-30] .
- ↑ Rafał Wiśniewski, gov.pl [zarchiwizowane 2024-01-22] (ang.).
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej, msz.gov.pl, 17 listopada 2010 [zarchiwizowane 2012-11-02] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej Rafał Wiśniewski, msz.gov.pl, 14 stycznia 2008 [zarchiwizowane 2009-02-10] .
- Absolwenci Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej w Danii
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej na Węgrzech
- Dyrektorzy Generalni Służby Zagranicznej
- Dyrektorzy Instytutów Polskich
- Ludzie urodzeni w Łodzi
- Ludzie związani z Budapesztem
- Ludzie związani z Kopenhagą
- Odznaczeni Odznaką Honorową Bene Merito
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi (Węgry)
- Wiceministrowie spraw zagranicznych III Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1965