Ramułtowice
51°05′57″N 16°43′15″E/51,099167 16,720833| wieś | |
.jpg) kościół pw. św. Anny w Ramułtowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (XI 2021) |
365[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-311[3] |
| SIMC |
0876152 |
Położenie na mapie gminy Kostomłoty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°05′57″N 16°43′15″E/51,099167 16,720833[1]
| |
Ramułtowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Kostomłoty.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do 1939 roku wieś nosiła nazwę Illnisch-Romolkwitz, którą zmieniono na Ramfeld. Obecnie nosi nazwę Ramułtowice, a Ilnica (dawna Illnisch) jest przysiółkiem, czyli częścią tej wsi. Przed wojną mieszkała tu jedna z linii rodu potentatów przemysłowych Henckel von Donnersmarck. W czasie II wojny światowej w pałacu w tej wsi mieściła się jedna z największych składnic archiwalno-bibliotecznych.
Współczesność
[edytuj | edytuj kod]W Ramułtowicach jest remiza Ochotniczej Straży Pożarnej, przekształcona ostatnio na świetlicę wiejską. Można tam dojechać liniami nr 529 i 547 Polbus PKS oraz linią nr 549 Sevibus. Na terenie wsi znajdują się trzy przystanki autobusowe.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- park pałacowy (I), z lat 1820-1850
- park (II) z lat 1870-1880 w Ilnicy[5]
- kapliczka
- inne zabytki
- piętrowy neogotycki pałac wybudowany w 1865 na zamówienie Lazarusa IV hr. von Henckel und Donnersmarck; zaprojektowany przez Carla Lüdecke. Zniszczony w latach 60. XX w.[6]
- kościół pw. św. Anny.
- cmentarz,
- kaplica
- zespół dworsko-parkowy Ramułtowice Górne z folwarkiem:
- dwór – obecnie dom mieszkalny i duszpasterstwo (nr 34), piętrowy późnoklasycystyczny dwór zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym z wolimi oczami; od frontu centralnie portyk in antis z głównym wejściem poprzedzony schodami. We wnęce dwie kolumny doryckie podtrzymujące belkę z balkonem również z dwoma węższymi kolumnami.
- oficyna mieszkalna (nr 39),
- dom mieszkalny – dawna stajnia (nr 43),
- brama wjazdowa filarowa;
- zespół folwarczny Ramułtowice Dolne:
- piekarnia – obecnie dom mieszkalny (nr 35),
- oficyna mieszkalna (nr 36-38), obora, dwie stodoły[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114689
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1088 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. 31 grudnia 2022. Woj. dolnośląskie. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 164. [dostęp 2023-06-11].
- ↑ a b Damian Dąbrowski: Ramułtowice. Romolkwitz. palaceslaska.pl. [dostęp 2023-06-11]. (pol.).
- ↑ Hannibal Smoke, Nieznana masakra na Dolnym Śląsku, Onet, 26 lis
