Przejdź do zawartości

Residuum funkcji holomorficznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Residuum (z łac. „reszta”, od neutr. residuus – pozostałość, od residēre – pozostawać) funkcji w punkcie – pierwszy współczynnik części osobliwej rozwinięcia w szereg Laurenta danej funkcji holomorficznej w pewnym pierścieniu otaczającym punkt

Innymi słowy, jeśli jest funkcją holomorficzną w pewnym pierścieniu otaczającym to jej residuum w punkcie nazywa się współczynnik w jej rozwinięciu w szereg Laurenta w punkcie

Równoważna definicja: residuum w punkcie funkcji holomorficznej w otoczeniu nakłutym punktu nazywamy wartość[1]:

gdzie jest krzywą zwykłą zamkniętą dodatnio zorientowaną okrążającą punkt

Zachodzi też wzór

gdzie to rząd bieguna w punkcie

Residuum jest liczbą zespoloną opisującą zachowanie całek po konturach analitycznej funkcji f(z) wokół punktu osobliwości. Twierdzenie o residuach pomaga przy obliczaniu całek po konturach.

Rozważmy przykład całki po konturze:

gdzie jest dodatnio zorientowanym okręgiem ze środkiem w 0.

Obliczmy tę całkę bez używania standardowych twierdzeń o całkowaniu. Szereg Taylora dla jest dobrze znany, więc wstawiamy go do całki. Otrzymamy:

Dołączmy składnik do szeregu, otrzymamy:

Nasza całka otrzyma przyjemniejszą formę. Zauważmy, że:

gdy

Teraz całka wokół dla każdego składnika ze współczynnikiem innym od staje się 0, i całość redukuje się do:

I w efekcie za pomocą wzoru całkowego Cauchy’ego otrzymujemy równość:

Wartość jest znana jako residuum z w a jego notacja to

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. residuum, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-10].