Rezerwat Ujścia Leny
73°10′52″N 125°18′57″E/73,181111 125,315833 Delta Leny na zdjęciu satelitarnym | |
| rezerwat przyrody | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Położenie |
Delta Leny |
| Data utworzenia |
18 grudnia 1985 |
| Powierzchnia |
14 330 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – Ia (ścisły rezerwat przyrody) |
| Dyrekcja | |
Położenie na mapie Jakucji  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 73°10′52″N 125°18′57″E/73,181111 125,315833
| |
| Strona internetowa | |
Rezerwat Ujścia Leny[1] (ros. Государственный природный заповедник «Усть-Ленский») – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) znajdujący się w północnej części Jakucji w Rosji. Znajduje się na terenie ułusu bułuńskiego, a jego obszar wynosi 14 330 km². Rezerwat został utworzony dekretem rządu Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej z dnia 18 grudnia 1985 roku. W 2004 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Zarząd rezerwatu znajduje się w miejscowości Tiksi[2][3][4][5].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat składa się z dwóch części. Większa (o powierzchni 13 000 km²) obejmuje środkową część ujścia Leny do Morza Łaptiewów, mniejsza (1330 km²) – zachodnie zbocza północnej części pasma górskiego Charaułachskij chriebiet. W 2019 roku do strefy ochronnej rezerwatu włączono Wyspy Nowosyberyjskie[3][6].
Delta rzeki Leny jest jedną z największych delt rzecznych na świecie i składa się z 1000–1500 dużych i małych wysp. Panuje tu klimat arktyczny morski. Według średnich wskaźników klimat ten jest ostrzejszy niż w Ojmiakonie. Najniższe temperatury są w styczniu (średnio od −34 °C na południu do −32 °C na północy). Lato jest chłodne, z mrozami i opadami śniegu. Średnia temperatura w lipcu w północnej części wynosi +4 °C, na południu +7 °C[7][6].
Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]
W rezerwacie dominuje tundra, od tundry krzewinkowej po pustynię polarną. Na szerokości geograficznej około 72°N, w pobliżu delty Leny, znajduje się wyspa Tit-Ary (w języku jakuckim „modrzew”), gdzie znajduje się najbardziej wysunięty na północ masyw leśny na świecie. Rośnie tu modrzew dahurski[6][8][9].
W rezerwacie żyją 184 gatunki kręgowców, z których 43 gatunki to ryby, 109 ptaki i 32 ssaki. Ptaki to m.in. łabędzie małe, bernikle obrożne, różne gatunki mew, gęsi i perkozów[6][10].
Ssaki to m.in. renifery tundrowe, lisy polarne, niedźwiedzie polarne, świstaki czarnogłowe, owce śnieżne, morsy pośrednie i narwale jednozębne[6][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 2019, s. 252. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Усть-Ленский | ООПТ России [online], oopt.aari.ru [dostęp 2021-10-08].
- ↑ a b ФГБУ ГПЗ ''Усть-Ленский'' - Общие сведения [online], ustlensky.ru [dostęp 2021-10-08].
- ↑ ООПТ России - Усть-Ленский заповедник [online], oopt.info [dostęp 2021-10-08].
- ↑ BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2022-12-18].
- ↑ a b c d e Заповеднику «Усть-Ленский» исполнилось 35 лет [online], www.mnr.gov.ru [dostęp 2021-10-08].
- ↑ Усть-Ленский заповедник [online], www.ecotravel.ru [dostęp 2021-10-08].
- ↑ Усть-Ленский заповедник [online], mr-bulunskij.sakha.gov.ru [dostęp 2021-10-08] (ros.).
- ↑ Усть-Ленский заповедник [online], Отдых на природе. Места, статьи, события. [dostęp 2021-10-08] (ros.).
- ↑ a b ФГБУ ГПЗ ''Усть-Ленский'' - Животный мир [online], ustlensky.ru [dostęp 2021-10-08].