Rezerwat przyrody Janiewickie Bagno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janiewickie Bagno
rezerwat torfowiskowy
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny[1]

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

gmina Sławno

Mezoregion

Równina Słupska

Data utworzenia

15 maja 1962

Akt prawny

M.P. z 1962 r. nr 50, poz. 244, §2

Powierzchnia

162,28 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy wiejskiej Sławno
Mapa konturowa gminy wiejskiej Sławno, na dole znajduje się punkt z opisem „Janiewickie Bagno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Janiewickie Bagno”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Janiewickie Bagno”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Janiewickie Bagno”
Ziemia54°15′48″N 16°43′30″E/54,263333 16,725000

Rezerwat przyrody „Janiewickie Bagno”torfowiskowy rezerwat przyrody w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Sławno[1][2], w dolinach rzek Reknica i Grabowa, 11 km na południowy wschód od Sławna, 6 km na północny wschód od Krągu.

Został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 maja 1962, na powierzchni 100,60 ha[3]. Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 sierpnia 1982 powiększono go do 162,00 ha[4]. Obecnie podawana wielkość rezerwatu to 162,28 ha[1][2].

Rezerwat stanowi torfowisko wododziałowe typu bałtyckiego-przejściowego, na pokładzie gytii, na płaskim, wyrównanym obniżeniu otoczonym dolinnymi wzniesieniami[5]. Jedno z kilku najlepiej zachowanych w Polsce torfowisk kopułowych. W końcu XVIII w. złoże torfu wysokiego zostało rozcięte głębokim rowem odwadniającym, następnie otoczone rowem opaskowym.

Celem ochrony jest zachowanie fragmentu boru bagiennego na torfowisku przejściowym, ze stanowiskiem reliktowej maliny moroszki (Rubus chamaemorus) oraz innych typowych roślin boru bagiennego, jak: wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum), sosna karłowa (kosolimba – Pinus pumila), przygiełka biała (Rhynchospora alba).

Rezerwat znajduje się na terenie leśnictwa Janiewice w Nadleśnictwie Sławno[6]. Nadzór nad rezerwatem sprawuje Regionalny Konserwator Przyrody w Szczecinie[1][2]. Na mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2009 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2][7].

W zbliżonych granicach utworzono obszar siedliskowy sieci Natura 2000 „Janiewickie Bagno” PLH320008[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 20 stycznia 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Janiewickie Bagno". [w:] Dz. Urz. Województwa Zachodniopomorskiego poz. 423 [on-line]. 2017-01-24. [dostęp 2019-06-18].
  2. a b c d Rezerwat przyrody Janiewickie Bagno. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-18].
  3. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 listopada 1976 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1976 r. nr 42, poz. 206, §2)
  4. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 sierpnia 1982 r. zmieniające zarządzenia w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1982 r. nr 20, poz. 179, §6)
  5. Przyroda Pomorza Zachodniego, praca zbiorowa. Szczecin: Oficyna In Plus, 2002, s. 394. ISBN 83-910827-8-4.
  6. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Sławno – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-06-18].
  7. Zarządzenie Nr 33/2009 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 29 maja 2009 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Janiewickie Bagno”. [w:] Dz. Urz. Województwa Zachodniopomorskiego Nr 48, poz. 1192 [on-line]. 2009-07-13. [dostęp 2019-06-18].
  8. Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]