Rezerwat przyrody Zamczysko (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamczysko
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Mezoregion

Góry Świętokrzyskie[1]

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 61, poz. 310

Powierzchnia

14,55 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie gminy Bieliny
Mapa konturowa gminy Bieliny, na dole znajduje się punkt z opisem „Zamczysko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Zamczysko”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamczysko”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamczysko”
Ziemia50°47′00″N 20°57′12″E/50,783333 20,953333

Rezerwat przyrody Zamczyskorezerwat leśny w leśnictwie Widełki w Nadleśnictwie Łagów, na terenie Cisowsko-Orłowińskiego Parku Krajobrazowego[2], w gminie Bieliny między miejscowościami Makoszyn i Widełki w powiecie kieleckim, w województwie świętokrzyskim[3].

  • Powierzchnia: 14,55 ha[3] (akt powołujący podawał 12,96 ha)
  • Rok utworzenia: 1959
  • Dokument powołujący: Zarządz. MLiPD z 15 maja 1959; MP. 61/1959, poz. 310
  • Numer ewidencyjny WKP: 021
  • Charakter rezerwatu: ścisły
  • Przedmiot ochrony: fragmenty lasu mieszanego bukowego o charakterze pierwotnym.

Położony jest w centralnej części Pasma Orłowińskiego i zajmuje szczytową część góry Wysokówki (412 m n.p.m.)[2][4]. Rezerwat porośnięty jest pięknym mieszanym lasem bukowym z domieszką jodły, jawora, klonu i dębu bezszypułkowego z runem typowym dla buczyn dolnoreglowych. Przedmiot ochrony w rezerwacie stanowi zbiorowisko roślinne żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae- Fagetum rzadko spotykane na niżu. Niektóre okazy drzew osiągają wiek około 220 lat. Spośród roślin zielnych występują tu m.in.: żywiec cebulkowy, żywiec gruczołowaty, marzanka wonna, kopytnik pospolity, gajowiec, nerecznica krótkoostna, czyściec leśny, bluszcz pospolity i czosnek niedźwiedzi. W rezerwacie Zamczysko nie wykonuje się żadnych zabiegów gospodarczych. Atrakcyjność rezerwatu zwiększa występowanie stanowiska archeologicznego w miejscu dawnego ośrodka kultu pogańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 276. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b Formy ochrony przyrody. [w:] Cisowsko-Orłowiński Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-04-17].
  3. a b Rezerwat przyrody Zamczysko. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-17].
  4. Rezerwat \"Zamczysko\". [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody (wersja archiwalna) [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-07)].