Roger Smith (tenisista)
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1964 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Status profesjonalny |
1987 |
| Zakończenie kariery |
2002 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
96 (1 sierpnia 1988) |
| Australian Open |
1R (1988, 1989, 1994) |
| Roland Garros |
1R (1989) |
| Wimbledon |
1R (1989) |
| US Open |
3R (1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
73 (4 marca 1991) |
| Australian Open |
2R (1997) |
| Roland Garros |
2R (1994) |
| Wimbledon |
1R (1988–1991, 1997) |
| US Open |
QF (1990) |
Roger Smith (ur. 20 stycznia 1964 we Freeport) – bahamski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Barcelony (1992) i Atlanty (1996).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Smith rozpoczął w 1987 roku, a zakończył w 2002 roku.
W grze pojedynczej wygrał 1 turniej kategorii ATP Challenger Tour, w 1989 roku w Bossonnens. W rozgrywkach wielkoszlemowych w singlu najlepszym wynikiem Bahamczyka jest awans do 3 rundy na US Open z 1994 roku, gdzie został pokonany przez Pete’a Samprasa.
W grze podwójnej Smith triumfował w 3 imprezach rangi ATP World Tour i osiągnął 1 finał. W deblowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł w 1990 roku podczas US Open, osiągając razem z Andrew Castlem ćwierćfinał.
W latach 1985–2000 reprezentował Bahamy w Pucharze Davisa. Zagrał łącznie w 74 meczach, z których w 37 zwyciężył.
W 1992 i 1996 Smith startował na igrzyskach olimpijskich[1]. Wspólnie z Markiem Knowlesem grał w zawodach gry podwójnej, w Barcelonie (1992) przegrywając w 1 rundzie, a w Atlancie (1996) w 2 rundzie. W Barcelonie zagrał w konkurencji gry pojedynczej ponosząc porażkę w pierwszym meczu.
W rankingu gry pojedynczej Smith najwyżej był na 96. miejscu (1 sierpnia 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 73. pozycji (4 marca 1991).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP World Championship Series |
| ATP World Series |
Gra podwójna (3–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 16 października 1988 | Tel Awiw-Jafa | Twarda |  Paul Wekesa
|
 Patrick Baur Alexander Mronz
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 1. | 15 października 1989 | Tuluza | Twarda (hala) |  Todd Nelson
|
 Mansur Bahrami Éric Winogradsky
|
2:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 2. | 15 września 1991 | Brasília | Dywanowa | Kent Kinnear
|
 Ricardo Acioly Mauro Menezes
|
6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 4 lutego 1996 | Szanghaj | Dywanowa (hala) |  Mark Knowles
|
Jim Grabb Michael Tebbutt
|
4:6, 6:2, 7:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roger Smith Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).